از فراوانی، که خشکا مار کرد

زن نهان مر مرد را بیدار کرد

آنگهی گنجور مشک آمار کرد

تا مرو را زان بدان بیدار کرد

چون شراب عشق در دل کار کرد

دل ز مستی بیخودی بسیار کرد

شورشی اندر نهاد دل فتاد

دل در آن شورش هوای یار کرد

جامهٔ دریوزه بر آتش نهاد

[...]

شوق او در جان ایشان کار کرد

هر یکی بی صبری بسیار کرد

چشم بد بدکاری بسیار کرد

نازنینی را چو تو بیمار کرد

بود می بس کهنه، در وی کار کرد

شیخ را سرگشته چون پرگار کرد

شه بر آن بی‌حرمتی انکارکرد

حالی آن سرگشته را بر دار کرد

می بباید ترک جان نهمار کرد

زین همه بیهوده استغفار کرد

چون به نادانیِّ خویش اقرار کرد

شیخ خوش شد، قایم استغفار کرد

عمرو را آن نعره خود بردار کرد

همچو الماسی که در جان کار کرد

چون عمر بوبکر هم اقرار کرد

روسیه شد هر که او انکار کرد

همچو شیطان کو ز امر انکار کرد

گشت ملعون چونکه استکبار کرد

هر که او اندر جوانی کار کرد

نفس شوم خویش را رهوار کرد

رفت داود و به خلوت کار کرد

رو بسوی کلبهٔ اسرار کرد

او بگفت صادق حق کار کرد

رو بسوی کلبهٔ اسرار کرد

اهل راز آنست چون من کار کرد

خویش را با نور ایمان یار کرد

خویش را از بهر منصب خوار کرد

باطن خود را چو سگ مردار کرد

پنج حس در شش جهت سالار کرد

هفت را در هشتمین دوارکرد

خواب چون در شاه شاهد کار کرد

از سنان مژه در مسمار کرد

بسته نتواند بلاشک کار کرد

کار اینجا بایدت نهمار کرد