ای ز عشقت روح را آزارها

بر در تو عشق را بازارها

ای ز شکر منت دیدار تو

دیده را بر گردن دل بارها

فتنه را در عالم آشوب و شور

[...]

مصطفا را بد باو اسرارها

در بهشت او را بود گلزارها

عشق گوید که بسی اسرارها

من دراین مظهر بگفتم بارها

خود درخت اصل دارد بار ها

خود به موسی گفته او اسرار ها

گر رود ابلیس از بازارها

کی رود بازارها را کارها

از وجود عقل خاست انکارها

وز نمود عقل بود اقرارها

از یکی پیدا شده اشجارها

این جهان را فیض داده بارها

گشت راضی گل بدین گفتارها

گفت باید کردنت این کارها

هر که نکند احتیاط کارها

بر دلش آخر نشیند بارها

خاک بد مغز همه اسرارها

گشته پیدا اندرو انوارها

زن ازین گونه خشن گفتارها

خواند بر شوی جوان طومارها

ای که یک دیدارتان دیدارها

ای نثار دینتان دینارها

می‌رود بی بانگ و بی تکرارها

تحتها الانهار تا گلزارها

عکس آن تصویر و آن کردارها

زد برین صافی شده دیوارها

مدتی معکوس باشد کارها

شحنه را دزد آورد بر دارها

گفت والله آمدم من بارها

تا ترا واقف کنم زین کارها

بر دلت زنگار بر زنگارها

جمع شد تا کور شد ز اسرارها

یک جماعت زان عجایب کارها

می‌بریدند از میان زنارها

چونک بر بوکست جمله کارها

کار دین اولی کزین یابی رها

عقل او را آزمودم بارها

کرد پیری آن جوان در کارها