کار او بس پشت و روی افتاده است

چون کنی تو، چون چنین بنهاده است

قحبهٔ دنیا که او بس لاده است

مقتدای ما طلاقش داده است

گفت فرزندی مرا حق داده است

در دلش گنج حیا بنهاده است

هر بلا کین قوم راحق داده است

زیر آن گنج کرم بنهاده است

آنچه حق بر جان و جسمت داده است

گنج پنهان بر دلت بنهاده است

گفت پیغامبر نشانی داده است

قلب و نیکو را محک بنهاده است

او نه اینست و نه آن او ساده است

نقش تو در پیش تو بنهاده است

نعمة الله در شراب افتاده است

سر به پای خم می بنهاده است

در خرابات مغان بزمی نهاد

خوش در میخانه را بگشاده است

در صدف دُر یتیمی یافتم

[...]

گرچه بر مهد خلافت زاده است

بر خلافش یک قدم ننهاده است

حبذا کشمیر و جوهر ناک او

حوض کوثر در بهشت آماده است

گر نه او آیینهٔ وجه الله است

دایما آبش چرا استاده است

سید تالابها می خوانمش

[...]

دولت سرمد تورا آماده است

خوان نعمت تا ابد بنهاده است

دل مرا چون شیشه، ذکرش باده است

جان من زین باده مست افتاده است

یک شهیدی دورتر جان داده است

در لب شط فرات افتاده است

تا نگه از جلوه پیش افتاده است

اختلاف دوش و فردا زاده است

نیک اگر بینی مسلمان زاده است

این گهر از دست ما افتاده است