گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶۰

 

درد بی درمان پیری منتهای دردهاست

مغز پوچ و رنگ زردش کهربای دردهاست

هیچ راهی چون به حق نزدیکتر از درد نیست

می برم غیرت به هر کس مبتلای دردهاست

کاسه دریوزه داغ است سر تا پای من

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode