یکقلم از من نیاید رو سفیدی در وجود

چون سیاهی،گر دو صد ره امتحانم کرده اند

شیوه ابر است طغرا قسمتم در باغ دهر

با دل افسرده، سرگرم فغانم کرده اند

همچو گوهر قطرهٔ خشکی عیانم‌ کرده‌اند

مغز معنی از که جویم استخوانم کرده‌اند

زیر گردون تا قیامت بایدم آواره زیست

سخت مجبورم خدنگ نُه کمانم کرده‌اند

غیر افسوسم چه باید خورد از این حرمان‌سرا

[...]