گنجور

خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹

 

رخش حسن ای جان شگرفی را به میدان درفکن

گوی کن سرها و گوها را به چوگان درفکن

عشق را گه تاج ساز و بر سر عشاق نه

زلف را گه طوق کن در حلق مردان درفکن

عالمی از عشقت ای بت سنگ بر سر می‌زنند

[...]

خاقانی
 
 
sunny dark_mode