گنجور

عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۲

 

برکناری شو ز هر نقشی که آن آید پدید

تا تو را نقاش مطلق زان میان آید پدید

بگذر از نقش دو عالم خواه نیک و خواه بد

تا ز بی نقشیت نقشی جاودان آید پدید

تو ز چشم خویش پنهانی اگر پیدا شوی

[...]

عطار
 
 
sunny dark_mode