شکرها واجب که نفس سرکش بدخوی را

رایض عقلم بزیر زین همت رام کرد

بود در آغاز کارم-دل چو گردون بیقرار

چون بدید انجام آن نیکو چو قطب آرام کرد

عمر ضایع میشد اندر پختن سودای خام

[...]

چرخ نیلی خم پلاسم برد و ازرق فام کرد

و ز تپانچه روی من رنگ پلاسم وام کرد

کامران شد، هر که او قطع نظر از کام کرد

نامور شد تا نگین پهلو تهی از نام کرد

شب‌ که دل از یأس مطلب باده‌ای در جام‌ کرد

یک جهان حسرت به توفان داد و آهش نام‌کرد

برنمی‌آید سپند من به استیلای شوق

از جرس باید دل بی‌انفعالم وام‌ کرد

چشم من شد پرده ی زنبور و بیداری ندید

[...]