عالمی پر عاشق شوریده اند

جمله صاحب درد و صاحب دیده اند

از خودی خود بکل ببریده‌اند

شربت معنی به جان نوشیده‌اند

کز نیستان تا مرا ببریده‌اند

در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند

اصل این ترکیب را چون دیده‌اند

از فروع وهم کم ترسیده‌اند

بنگر آنها را که حالی دیده‌اند

سر فاسد ز اصل سر ببریده‌اند

مشرق و مغرب چو تو بس دیده‌اند

که سر ایشان ز تن ببریده‌اند

که انبیا رنج خسان بس دیده‌اند

از چنین ماران بسی پیچیده‌اند

گرچه سیاحان جهان گردیده‌اند

مثل رویت کافرم گر دیده‌اند

مهرورزان پیش نقش روی تو

بر جمال شاهدان خندیده‌اند

ماه‌رویان ز اشتیاقت سال‌ها

[...]

جملهٔ اسما در او گنجیده اند

اهل دل دل را بدین سان دیده اند

از خود و از عزم خود ببریده اند

پس خدا بر خویشتن بگزیده اند

هر گروهی مسلکی بگزیده اند

آیه ی چندش موافق دیده اند

چونکه او را اهل طاعت دیده اند

طاعت او زین سبب بگزیده اند

فارغ از غم گوشه‌ای بگزیده‌اند

دستها در گردن و خوابیده‌اند

قصه گویان حق ز ما پوشیده اند

معنی هجرت غلط فهمیده اند

مستحب را فرض گرادنیده اند

زندگی را عین قدرت دیده اند

بر وجودش آنچنان پیچیده اند

هر خم و پیچ فضا را دیده اند

آن نکوبینان که خود را دیده اند

خود گلیم خویش را بافیده اند