چون تنک مغز آمدی بی‌دل شدی

کز شراب مست لایعقل شدی

عشق گوید گر ز من غافل شدی

خود یقین میدان که بی‌حاصل شدی

چونکه در عشق آمدی واصل شدی

گه چوجان در جان و گاهی دل شدی

تو در آزار کسان کامل شدی

احتسابت را بسی مایل شدی

دل برفتی عقل ازو زایل شدی

خاک زیر پایش از خون گل شدی

گوید آن دلبر که چون همدل شدی

با هوس همراه و هم منزل شدی

از میان نقش‌ها پنهان شدی

در جهان جان‌ها حاصل شدی

هم برآوردی سر از لطف خدا

[...]

چون درین تزویر او یک‌دل شدی؟

وز همه اشکال‌ها عاطل شدی؟

کیمیا بودی و مشت گل شدی

سر حق زائیدی و باطل شدی

گر بقدر یک نفس غافل شدی

دور صد فرسنگ از منزل شدی