بود شیخی گفت ما را رو به چین

بود گر کافر نداری کیش و دین

تو نمی‌دانی که من هستم چنین

بی هوامائیم بر روی زمین

بی تو در شک نامده درّ یقین

بگذری ازکفر و از اسلام و دین

گفت هم هر رنگ من بینی چنین

تا ترا در راه من باشد یقین

ای دریغا بی نوایان یقین

راه رفتند و بماندم این چنین

ای دریغا سالکان راه بین

راه رفتند و بماندم این چنین

آن محمد ختم و خیرالمرسلین

آن محمد نور ربّ العالمین

رو ز صورت بگذر و حق را ببین

تا شود این صورتت حقّ الیقین

پیشوای خلقشان میدان یقین

آنکه ایشانند شمع راه دین

از حسن میپرس سرّ اوّلین

وز حسین از اولین و آخرین

اوست باب اولیا عین الیقین

اوست اسرار معانی را معین

اوست در جانهای صدّیقان دین

نور او بوده است خود در آن و این

اوست دانا در همه روی زمین

اوست بینا بر همه اسرار دین

اوست عالم بر علوم اوّلین

اوست ظاهر بر ظهور آخرین

ای چو عطارت هزاران خوشه چین

کشتزار معنیت رادر یقین

ای ز تو روشن شده اسرار دین

دشمنان باشند با ما گو بکین

صد هزاران اولیاء رو برزمین

از خدا خواهند مهدی را یقین

چونکه حق بشناختی شیرین به بین

تا شود این دید تو حقّ الیقین

تا بیابی عزّت دنیا و دین

آنگهی بر تخت سلطانی نشین

مصطفی گفتا که علمم اولین

مرتضی گفتا که جفرم را به بین