گفت هر کس را منم مولای او

پس علی مولای اوباشد نکو

پی نبردی خود براه راست تو

زانکه در معنی نداری هیچ بو

لاف منصوری زند در ملک هو

هم تو گشتی دارمنصوری بر او

بس ز غیبم مژده‌ها دادی که رو

خاطر خود را مرنجان نو بنو

هر چه ایشان گفته‌اند آن را شنو

هرچه کردند ای پسر با آن گرو

جان خود آمیز با مهرش نکو

تا درآید در میان جانت او

تا که ایمانت شود محکم از او

مهر او میدار در جانت نکو

گفت با او مصطفی گو حال گو

خود چنین ساکت چرائی ای نکو

تو بظاهر نیک باش و نیک رو

تا بباطن تو شوی معنی شنو

مذهب شه را بدان و راه جو

تا که باشد علم شرع تو نکو

رو تو غیر از راستی چیزی مگو

زآنکه باشد این بعالم خود نکو

چونکه جنّت خواستی با حق گرو

رو تو فتّاح علیم از حق شنو

ناکسان را کی رسد زان غنچه بو

زانکه من چیدم گل از بستان او

هست فرمان الهی آنکه تو

تابع احمد شویّ و آل او

علم معنی را ز مظهر پرس و رو

و آنگهی اسرار ربّانی شنو

علم معنی دان و راه حق برو

و از ولیّ الله کلام حق شنو

گر روی این راه بی یاران مرو

تانیفتی در درون چاه و کو

گر روی این راه بی رهبر مرو

ور روی میبایدت صد جان نو

در شریعت رد نه بینی همچو او

گر ز معنی تو خبرداری و بو

گر روی این ره برو آسوده شو

وآنگهی بر از ملایک تو گرو