گاه بودی کو بدیدی روی او

برگرفتی تیغ یک یک موی او

پس بتان را خواند از هر سوی او

عرضه شان میداد پیش روی او

چون زمانی بود هم پهلوی او

دست زد آهسته بر زانوی او

گه نهادی روی خود بر روی او

گاه بستی موی خود بر موی او

چون نگه کرد آن غلام از سوی او

دید پای خویشتن بر روی او

هرکرا بوئی رسد از سوی او

هر دو عالم چیست خاک کوی او

آب دریا باشد از شش سوی او

واو بمیرد تشنه دل در کوی او

چشم بیند یا خم ابروی او

روی بیند یا شکنج موی او

چون بدید از دور سلطان روی او

دید جان را موی یک یک موی او

یک شبی در خواب دیدم روی او

عاشق و بی‌خود دویدم سوی او

گفت میخواهم که بینم روی او

تا شوم من گرد خاک کوی او

بود او تنها و لشکر سوی او

شاد میرفتند در پهلوی او

پس سلامی کرد اندر روی او

آنگهی آمد روان بر سوی او

من طلب کارم که بینم روی او

راه کردم بی حد اندر کوی او

چون برفتند و بدیدند روی او

بی دل آنگه بازگشتند سوی او

راه کن تا ره بری بر سوی او

تا همانجا گه ببینی روی او