راه عشق او که اکسیر بلاست

محو در محو و فنا اندر فناست

فانی مطلق شود از خویشتن

هر دلی که کو طالب این کیمیاست

گر بقا خواهی فنا شو کز فنا

[...]

عرش بر آبست و عالم بر هواست

بگذر از آب و هوا جمله خداست

چون زمین بر پشت گاو استاد راست

گاو بر ماهی و ماهی در هواست

از دم عیسی کسی گر زنده خاست

او بدم دست بریده کرد راست

اختیار جمله شان گر نیست راست

اختیار جمع قرآن پس خطاست

مرتضی را شربتی کردند راست

مرتضا گفتا که خونریزم کجاست

آنک او در دست خاری مبتلاست

زو تصرف در چنان قومی خطاست

کار امت چون نه کار مصطفاست

کی شود این کار از حکم تو راست

چون بلی نفس گرداب بلاست

کی شود کار تو در گرداب راست

بر سر و روی تو خندیدن رواست

لیک در روی تو خندیدن خطاست

این همه حرمت که پیش شه تو راست

شرح ده کاین زرد رویت از چه خاست

ور چنان باشد که آید تیر راست

جمله گویندش ز بخت پادشاست

گفت آخر صورت موشت چراست

گفت هر دل را که مهر زر بخاست

گر ز ما پرسند، برگویید راست

کآن ز پا افتاده سرگردان کجاست

آن دگر یک گفت تسبیحت کجاست؟

کی شود کار تو بی‌تسبیح راست؟

سالکی گفتش که ره خالی چراست

هدهدش گفت این ز فریاد شماست

چون تو جویایی و ماجویان راست

در میان ما تفاوت از چه خاست

هرکسی میگفت شاها او گداست

شاه گفتا هرچ هست انباز ماست

این طلب گر از تو و از من خطاست

گر بمیرم این دم از غم هم رواست

این نیارستند کرد و آن رواست

در میان چندین تفاوت از چه خاست