آه از این نفس بدکردار تو

وز هواهای خدا آزار تو

من که باشم جان کنم در کار تو

جان چه باشد تا کنم ایثار تو

پرده بردارم من از رخسار تو

بشکفانم صد گل از گلزار تو

گای سهم الدینی و من یار تو

خانه خواه و یار و خدمتکار تو

تا نیوشند آنهمه گفتار تو

پی برند از گفت تو اسرار تو

باشد آنچه هیچ ناید کار تو

نی شفای خاطر بیمار تو

ای نهان از جسم و جان دیدار تو

گم شده عقل و خرد در کار تو

یا فرستد مانعی در کار تو

سست سازد همت ستوار تو

زرد سازد چهره ی گلنار تو

تب فرستد بر تن بیمار تو

مرد دانا از یکی گفتار تو

پی برد بر قدر و بر مقدار تو

می دهد مزد سه روز کار تو

می نگنجد آنچه در انبار تو

من فدای این گل رخسار تو

کشته گیسوی عنبربار تو

نیک می دانی تو و ستار تو

جرمها و زشتی کردار تو

گفت ای پیغام حق گفتار تو

حفظ آئین محمد کار تو

عزم تو پاینده چون کهسار تو

حزم تو آسان کند دشوار تو

حجلت است، این شاخهٔ بی‌بار تو

عبرت است، این برگ ناهموار تو