زین جهان نه شیخ و قاضی شاد رفت

دین و دنیاشان همه بر باد رفت

هر که راه حیدر و اولاد رفت

کفر و ظلم او همه بر باد رفت

گرد و خاک ما روان بر باد رفت

بنده زین گرد و غبار آزاد رفت

جان ما هرگز غم دنیا نخورد

لاجرم او از جهان دلشاد رفت

عاشق سرمست آمد سوی ما

[...]

علم و عقل و زهد من بر باد رفت

غیر یاد او مرا از یاد رفت

آه که فرصت همه بر باد رفت

عمر نه بر قاعده ی داد رفت

بسکه در عهدت به ما بیداد رفت

از تو بیداد سپهر از یاد رفت

خود چه دام است اینکه بیخود سوی آن

هر کجا صیدی که بود آزاد رفت

از وصال آبی نزد بر آتشم

[...]

عزو تمکینش همه برباد رفت

علمهایش سربسر از یاد رفت

دفتر فرزانگی بر باد رفت

مصلحت بینی مرا از یاد رفت

هم رعیت هم سپه برباد رفت

نام شاه و کشورش از یاد رفت

ای دریغا عمر من بر باد رفت

در گزاف لاف این شیاد رفت

ای بسا دل کز زبان برباد رفت

صد نسب از یک سخن از یاد رفت

بال رنگارنگ او بر باد رفت

بال افشاندن ورا از یاد رفت

نارش از سر عشوه اش از یاد رفت

آبش از جو خاک او بر باد رفت

کی دریغا عمرمان بر باد رفت

عمرمان نی بر طریق داد رفت

ای دریغا عمرمان بر باد رفت

عمرمان نی بر طریق داد رفت

طبع شعر من کنون بر باد رفت

هم ردیف قافیه از یاد رفت

نام عفرا عروه را از یاد رفت

آب و خاک و آتشش برباد رفت

شوکت شام و فر بغداد رفت

سطوت غرناطه هم از یاد رفت

ناگهان باد صبا دامن‌کشان

سوی سرو و لاله و شمشاد رفت

فارغ از پیمان نگشته نازنین

کز نسیمی برگ گل بر باد رفت

عمر کوتاهم چو گل بر باد رفت

نغمه شادی مرا از یاد رفت