بعد از آن کردم ورا اندر کتاب

بود سالش عین ایام شباب

سعی من کردم مر اورا بی حساب

تا برون آید بدیوان از کتاب

ذرّه از نور او شد آفتاب

از بخارات زمین تر شد سحاب

گر فرومانی درین ره بی حساب

ترسم آنجا گه شود طولی کباب

چون شود کژ دال گردد درحساب

دال همچون راست گردد درحجاب

چون محمد رفت از این جای خراب

دید حیدر یک شبی او را بخواب

روی یکدیگر بدیدندی بخواب

خواب ایشان هست بیداری ناب

راز حق دریاب و سر از من متاب

راز حق، بیخویشتن از من بیاب

سالها باید که تا یک قطره آب

در بن دریا شود در خوشاب

خیز و اندر بحر شو این در بیاب

خیز این بشنو ز من زین سر متاب

چون منم نقّاش از روی حساب

آورم‌شان می‌برم اندر حجاب

چون همه من کردم و کردم خراب

هم من از من مر مرا گویم جواب

گفت ای استاد دور از انقلاب

از چه افکندی مرا در اضطراب‌؟

پرده‌ای بس بی‌نهایت بی‌حجاب

پرده‌ای کانرا نباشد خود حساب

بود خرگاهی ز نور آن را طناب

از طناب او جهان پر آفتاب

خیمه نوری طناب اندر طناب

پردههای او حباب اندر حباب

گفت ای پرسنده بشنو تو جواب

انقلاب پرده میکن انقلاب

اوست جمله لیک میآید خطاب

هر دم از استاد کلی این جواب

تیغ لرزان در کف او همچو آب

بوده سبز و آبدار و چون سذاب

دل حجاب پرده اندر ره عتاب

راه تو اینجا ندارد جز حساب