ای خداوندی که کمتر بنده در فرمان تو

آسمان ابلق است و روزگار آبنوس

گشته قدرت را سر گردون گردان پایمال

کرده دستت را لب خورشید رخشان دستبوس

خاک طوس از نعل یک ران تو باشد پر هلال

[...]

نیم شب از عشق تا دانی چه می‌گوید خروس

خیز شب را زنده دار و روز روشن نستکوس

پرها بر هم زند یعنی دریغا خواجه‌ام

روزگار نازنین را می‌دهد بر آنموس

در خروش است آن خروس و تو همی در خواب خوش

[...]

زان جسارتها که در ملک خراسان کرد روس

بر مزار فائض الانوار شاه ارض طوس

گرچه نبود نقص یزدان جنگ نمرود عبوس

لیک ننمایی تلافی گر از آن قوم مجوس

اندک اندک زین بهانه سوی قزوین کرد روی

وحشیانه‌جیش‌روس‌

در شمال ملک ما افتاد ز ایشان های و هوی

ای‌درپغ‌وای‌فسوس‌

درخراسان هم در آن هنگامه روس خیره‌پوی

[...]

خود تو می‌دانی نِیَم از شاعرانِ چاپلوس

کز برای سیم بنمایم کسی را پای‌بوس

یا رسانم چرخ ریسی را به چرخ آبنوس

من نمی‌گویم تویی درگاه هیجا همچو طوس