ای دل افسرده از غم در ملالی تا به کی

با حوادث‌های گردون در جدالی تا به کی

انقلابات جهان در قیل و قالی تا  به کی

در شکایت پیش هرکس در مقالی تا به کی

از ظهور درد و غم افسرده‌حالی تا به کی

[...]

چون محمدباقر از حکم خداوند حکیم

بر سرش افتاد شوق قرب خلاق رحیم

دید نبود این جهان را جز غم و رنج و تعب

زحمتش بار گران و محنتش دردی الیم

دیده بست از فطرت پست لئیم روزگار

[...]

مردم از تیر بلایت امتحانم می‌کنی

هر زمان بر ناوک جوری نشانم می‌کنی

من که هرگز مرغ امیدم نزد بال و پری

با چه تقصیری برون از آشیانم می‌کنی

چون مرا بر درگه لطف نمودی آشنا

[...]

تا بود در دریده اشک امشب مجال خواب نیست

خواب آید آن زمان در دیده کورا آب نیست

بزم من شبهاست روشن از خیال روی تو

خانه درویش را شمعی به از مهتاب نیست