کهنه دیوار ترا دارد دو عالم در میان

خواهی افتادن به هر جانب که مایل گشته‌ای

ای که از شغل عمارت غافل از دل گشته‌ای

از سگ خاموش گیر خاک غافل گشته‌ای

دانه با بی‌دست و پایی سر برآورد از زمین

تو به چندین بال و پر عاجز چه در گل گشته‌ای

تختش از تاج است هر سنگی که شد یاقوت و لعل

[...]

گوئیا از راه دور خویش غافل گشته‌ای

گشته‌ای از حق گریزان محو باطل گشته‌ای

پشت از پیری خمید باز جاهل گشته‌ای

در ره توفیق و طاعت کند و کاهل گشته‌ای