تا ز نور روی او گشته منور آفتاب

نور چشم عالمست و خوب و درخور آفتاب

وصف او گوید به جان شاه ، فلک در نیمروز

مدح او خواند روان در ملک خاور آفتاب

تا برآرد از دیار دشمنان دین دمار

[...]

روی در برج شرف آورد دیگر آفتاب

کرد ازین تحویل عالم را مسخر آفتاب

کشور ایجاد را از ماه تا ماهی گرفت

بر حمل از حوت شد تا سایه گستر آفتاب

از تطاول تیغ بر زلف ایاز شب کشید

[...]

پا منه بر طاق این فیروزه منظر آفتاب

آفتاب باز کش سر آفتاب

شرم کن از آفتاب روز محشر آفتاب

آفتاب بازکش سر آفتاب

موکب خود بازمان در سمت خاور آفتاب

آفتاب بازکش سر آفتاب

بر میاور از نیام امروز خنجر آفتاب

آفتاب بازکش سر آفتاب

هوشیاری کن مزن بر سنگ ساغر آفتاب

آفتاب بازکش سر آفتاب

ناخدای بحر دین در خون شناور آفتاب

آفتاب بازکش سر آفتاب

تا قیامت پرده از شام معنبر آفتاب

آفتاب بازکش سرآفتاب

رحم کن بر نامرادی های اکبر آفتاب

آفتاب بازکش سرآفتاب

ماند چون نعش حسین تشنه‌لب در آفتاب

می‌ندانم از چه زبور بست دیگر آفتاب؟

ز خم تیره و نیزه و شمشیر عدوان بس نبود؟

از چه می‌تابید بر آن جسم بی‌سر آفتاب؟

بود گر در دامن زهرا سر آن تشنه‌لب

[...]