ای مرغ دلم فاخته سرو بلندت

زلف تو کمند و دل من صید کمندت

بر من که تو را صید زبونم نکشی تیغ

آزرده دلم از دل دشوار پسندت

تا چشم بد غیر، گزندت نرساند

[...]

ای آفت جان ها خم ابروی کمندت

غارت گر دل ها قد دل جوی بلندت

تا آفت چشمت نرسد دست حق افشاند

بر آتش رخسار تو از خال سپندت

ای ترک سمنبر بسرم تاز سمندی

[...]

ای دل نخوری محنت و اندوه که چندت

از یار و دیار ار ببریدند برندت

تا قدر شب قدر وصالش نشناسی

در تاری از آن طره فکندند به بندت

هر چیز که بینی ز زمانی و زمینی

[...]