گنجور

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۸۹۵

 

ای کاش رفتمی چو صبا در حریم تو

تا زنده گشتمی نفسی از نسیم تو

از تو امید قطع کنم این روا بود

ما را امیدهاست به لطف عمیم تو

گر بگذری نو از سر عهد قدیم ما

[...]

کمال خجندی
 
 
sunny dark_mode