کجا کسی که چو او را صبوح دست دهد

یکی قدح به من پیر نیم مست دهد؟

سماع جان من از نعره ی بلی سازد

می روان من از ساغر الست دهد

به پاش درفتم ارچون پیاله برخیزد

[...]

کجاست آنکه مرا ساغری به دست دهد

نه دُرد داند و نه صاف، هرچه هست دهد

چو هاشمی من و خونِ جگر که ساقیِ دهر

میِ مراد به دون همتانِ پست دهد

کجاست آنکه مرا ساغری به دست دهد

نه دُرد داند و نه صاف، هرچه هست دهد