گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴۳

 

گرفته اشک مرا دیده تا به دامان رقص

چنین‌ که داد ندانم به یاد مستان رقص

شرار خرمن جمعیت‌ است خود سریت

غبار را چو نفس می‌کند پریشان رقص

اگر ز بزم جنون ساغرت به چنگ افتد

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode