گشته‌ام پیشِ خلق خوار و ذلیل

زان که نه ریش دارم و نه سبیل

بعدِ چندی کلنگ و گاله و بیل

می‌کنم از برای خود تحصیل

تنگ خفتن چه سود با جبریل

در بُن گوش‌، صور اسرافیل

من هم آنجا نشسشه با مندیل

با عبا و ردا و ریش و سبیل

دانشی را که کرده‌ای تحصیل

پیش رویت کند گشاده سبیل

زان که مختاری است پاک و نبیل

راست گوی‌و درست‌قول و اصیل

پاسبان باید از نژاد اصیل

تا کند عیب خلق را تعدیل

و آن تفنگی که می‌زند بدو میل

چوب و آهنش یوغ گشتی و بیل