گاه کاخ است نه وقت چمن است

نوبت خرمی انجمن است

از رخ وقامت و تن شاهد بزم

نایب سوری و سرو وسمن است

لب شیرین خلف نیشکر است

[...]

خار از آن باغ بپای دل ماست

که گل و گلبن آن از گل ماست

چشمه ی خضر درخشید ز دور

یا که تیغی بکف قاتل ماست

مشکلی نیست که آسان نشود

[...]

جان و جانان، دل و دلبر به هم است

تن اگر دور بماند چه غم است

چشم و زلف تو ببایست که نیست

ورنه از سنبل و نرگس چه کم است

سینه با مهر تو آتشکده است

[...]

نوبت خرمی بستان است

عهد سرو و سمن و ریحان است

نرگس از خواب مگر دیده گشود

که بر آن ژاله گلاب افشان است

با صبا نفخه ای از زلف نگار

[...]

قاصدی مژده رسان در راه است

روز آراستن خرگاه است

صبح عیداست و جهان تا بجهان

خرم از دولت شاهنشاه است

بر من و واپسیم عیب مکن

[...]

ای مبارک شب فیروز امید

صبح شو صبح که خورشید دمید

گل مکان بر زبر شاخ گرفت

سرو سر از کنف باغ کشید

دل نشست از قبل منظر چشم

[...]

جان چو میرفت چرا زیست تنم

بی تو دارم عجب از زیستنم

تا درین شهر چسان افتادم

که رهی نیست بوی وطنم

هرگزم رخصت پرواز نبود

[...]

من که دارای جهان سخنم

بنده ی شاه زمین و زمنم

عقل با من سرو کاریش نبود

عشق داند که چسان مؤتمنم

من بدام تو یکی مرغ اسیر

[...]

تا چه گفتند که خاموش شدیم

پای تا سر همه تن گوش شدیم

تاب دیدار تو در ما نبود

پرده بردار که از هوش شدیم

دوش در میکده بودیم امروز

[...]

طلعت دوست عیان میخواهم

هرچه جز اوست نهان میخواهم

سری از همت خاک در دوست

فارغ از کون و مکان میخواهم

دلی آنسان که مراد دل اوست

[...]

ز آتش عشق نخستین قسم

اولین نفخه و آخر نفسم

خواجه تاش خردم بنده ی عشق

خواجه ی و هم و امیر هوسم

بهر این گمشدگان از دل و لب

[...]

غم عالم نبرد ره به دلم

که سرشتند به میخانه گلم

من چه دارم که ز احسان تو نیست

جان اگر بر تو فشانم خجلم

دوش دزدیده نگاهی به رخت

[...]

بی تو میل گل و گلشن نکنم

هوس سوری و سوسن نکنم

دامن از خون دلم گلگون شد

ورنه گل بی تو بدامن نکنم

نرسد شام که در خلوت دل

[...]

صبح باز آمد و شب گشت نهان

موکب روز بسر آراست جهان

باز از هر طرف اصحاب بهار

غارت آورد بر افواج خزان

موکب شاه جهان در جنبش

[...]

دگرانند بهر سو نگران

من بسوی تونهان از دگران

آنکه بگشود زروی تو نقاب

بست بر دیده ی این بی بصران

ورنه حاشا تو در آیی از در

[...]

هوسی میبردم سوی کسی

تا چه بازم بسر آرد هوسی

خبری نیستم از راه هنوز

ناله ای میشنوم از جرسی

ذوق پرواز چه داند مرغی

[...]

این همان ساحت جنت اثر است

باجنانی و جهانی دگر است

این روانست روان یا آب است

این حیات است عیان یا شمر است

بر سر خاره گل بیخار است

[...]