یارکی مراست رند و بذله گو

شوخ و دلربا خوب و خوش‌ سرشت

طره‌اش عبیر پیکرش حریر

عارضش‌ بهار طلعتش‌ بهشت

نقشبند روح گویی از نخست

[...]

الا ای نیوشندهٔ هوشیار

یکی نغز گفت آرمت گوش دار

به گیتی بسی رفت گفت و شنید

که تا آفرینش چسان شد پدید

به اندازهٔ وهم خود هر کسی

[...]

هیچ دریایی ندیدم بی کنار

جز تو ای عشق جهان آشوب یار

عقل سر بر آستانت مستکین

بنده ی حکم تو صد روح الامین

انبیا گردن به امرت داده باز

[...]

داشت شاه تشنه کامان دختری

دختری خورشید رخ فرخ فری

اختری فرخنده کی فردوس فال

کش به دامان پروریدی ماه و سال

و آن رقیه نامش ناکامی صغیر

[...]

تا کی ای کوکب این ستمکاری

آخر آرزمی فلک زین دلازاری

چند در دورانت ای چرخ زنگاری

دودهٔ عزت همی از تو در خواری

هر امیری را رو به جنگ آمد

[...]

ای تازه جوان جان جهانم علی اکبر

جانم علی اکبر

ای جان جهان تازه جوانم علی اکبر

جانم علی اکبر

بگذاشتیم درکف اشرار و گذشتی

[...]

مدر پیراهن طاقت غریبان را

مزن دامن بر آتش ناشکیبان را

برادر جان علی اکبر

از این رفتن بیا بگذر

سفر خواهی اگر خاکم به سر خواهی

[...]

غم هجر دلگزا برد از سرم هوش

دم وصل جان فزا کردم فراموش

اکبر بیا خواهر مرو جانم به غم مشکر مرو

از این سفر بگذر مرو

دل را پر از خون می کند هجرت ای برادر

[...]

بار غم بنشسته سنگین بر دلم

ناقه کی خیزد به زیر محملم

آخر ز دلازاری شرمی ای فلک

تا به کی ستمکاری شرمی ای فلک

او شهید و ما اسیر اینک به راه

[...]

از دور نیلی سپهر

وز گردش ماه و مهر

ناله نزنم چه زنم چه زنم

از دور زمان داد و بیداد

وز جور جهان آه و فریاد

[...]

یکی ای صبا تو برای خدا

قدم از مدینه رنجه نما

برو از وفا سوی نینوا

به پدر بگوی و برادرم

که غریب کوی ولا پدر

[...]

دردا که از زین سرنگون افتاد بر خاک اکبرم

خاک دو عالم بر سرم

بر خاک خواری اوفتاد از فرق امروز افسرم

خاک دوعالم برسرم

با زندگانی زین سپس ارمان ندارم یک نفس

[...]

افراشت علم در صف گردون شه ماتم

در ماه محرم

آورد شبیخون سوی دل ها سپه غم

در ماه محرم

گیتی ز شفق خنجری آورد برون باز

[...]

قلم از ازل ندانم چه نوشته بر سر من

مگرم برای ماتم همه زاد مادر من

ای فلک ای فلک ای فلک داد

از دست جفای تو فریاد

به مصاف حق و باطل به خلاف حق گذاری

[...]

ای شه مظلوم حسین وای وای

بی کس و محروم حسین وای وای

در ره تسلیم و رضا جز توکیست

جان به وفا کرده فدا جز تو کیست

بر سر بازار ولا جز تو کیست

[...]

جنبشت ای آسمان گردد سکون

با چنین دوران شوی یارب نگون

زین پس ار گردی چو ما گردی زبون

زورق خضرات گردد بحر خون

آسمان ای آسمان تا کی ستمکاری

[...]

خطر چون برد بیرون از جهان رخت

بر احوال غریبش سوختم سخت

همی با نفس خود گفتم که هین باز

شد از دنیا یکی ز ارباب دین باز

دریغ حسرتا دردا که هر دم

[...]

حاجی ملا جلال کاشی

بیگانه ز دین ز علم ناشی

بار سفر از زمانه بربست

سوی سقر از جهان کمر بست

پوشید ثیاب آتش اوبار

[...]

داشت یغما قصد خطبی همه ثواب

خواست آب انبار را پاس از خراب

به صفائی امر فرمود از نخست

که مگیر این کار را زنهار سست

او هم از هر در که بودش پیشرفت

[...]

«ای همه هستی ز تو پیدا شده»

چشم ودل از تور تو بینا شده

آوری از خار گل از نی شکر

پروری اندر دل خارا گهر

جانور از نطفه تو آری نه کس

[...]