کوکب شه تا ابد پاینده باد

موکبش را فتح و نصرت بنده باد

گرد جیشش سرمهٔ دیدار فتح

خون خصمش غازهٔ رخسار فتح

باز رایات ظفر پرچم گشاست

[...]

فتنه از ملک شهنشه دور شد

بود هر جا دشمنی مقهور شد

آخر این دل نیز زان شاه ماست

تا به کی مقهور نفس فتنه زاست

ای خدا تا کی بباید زیستن

[...]

هر که از خاصیتی ممتاز شد

یا تفرد جست و بی انباز شد

فخر میجوید از آن بر دیگری

که در این معنی نباشد همسری

امتیازات است کافراد بشر

[...]

چشم و گوش و دست و پا و خورد و خفت

دوری از بیگانه نزدیکی به جفت

این نه فخری کادمی را در خور است

زانکه در حیوان ازو افزونتر است

از فضول جلد حیوان کاستن

[...]

خواجه‌ای بوده‌ست از پیشینگان

با بزانش میل و با بوزینگان

با بزی در خانه یک بوزینه داشت

روزی از خانه قدم بیرون گذاشت

یک سبوی ماست بود اندر فضا

[...]

این امام و رهنمای هشتمین

هم صراط حق و هم نور مبین

ای فروغ هفتم از نور دوم

انظرونا نقتبس مِن نورکم

انت قلب‌القلب قلاب‌النفوس

[...]

این منم کاینسان خجل از خاک توس

میبرندم ای دریغ و ای فسوس

بیخود و درمانده و سرگشته‌ام

خشک لب از طرف جو برگشته‌ام

هر کسی کز طرف جو کامی گرفت

[...]

یاد دارم من که روزی چند کس

راه بازاری گرفتند از هوس

آن نهان در جیب خود خرمهره داشت

این فلوسی چند در کیسه گذاشت

بود سیمی اندک این یک را به جیب

[...]

کشور جان مرا سلطان تویی

نه همی سلطان که جان جان تویی

ساختی دل را در آن کشور امیر

عقل و فکر این یک دبیر، آن یک وزیر

امتحان را گو امیری چون کند

[...]

سوی طور آمد مگر روزی کلیم

خفته در ره بود مسکینی سقیم

ضعفش افکنده ز پا در رهگذار

بسترش از خاک و بالینش ز خار

چون کلیم الله را در راه دید

[...]

شب نگردد روشن از نام چراغ

نام فروردین نیارد گل به باغ

عشق را رسمی بباید اسم سوز

چشمی آب آور، دلی آتش فروز

من ز عشق اسمی همی بشنیده‌ام

[...]

باز این دیوانه ی بگسسته بند

فاش میگوید بآواز بلند

در همه عالم نبینم غیر دوست

چیست عالم، نیست عالم گرنه اوست

کافر است این عاشق شوریده حال

[...]

یاربت بر لب ولی دل غافل است

کز لبت تا دل هزاران منزل است

گر زبان با جان و لب با دل یکیست

از دعا تا مدعا حاصل یکیست

وانکه سازد با دعا لب را قرین

[...]

درگذشتی از من ای رب رحیم

بازگشتم من به عصیان قدیم

چون ندیدی چاره‌ای در کار من

گشتی از رحمت تو خود ستار من

تا نبیند عیب من غیر از تو کس

[...]

ملک چاکر خدیوا پادشاها

جهان داور شها عالم پناها

سر گردنگشان و سرفرازان

به درگاهت نیاز بی نیازان

نشانی آسمان از پایهٔ تو

[...]

شهنشاه دریا دل ابر کف

ابر طبع او چه گهر چه خزف

جهانجوی و عادل شه دین پرست

جهان در یکی عزم بگشود و بست

به عالم حصاری متین از کرم

[...]

ستایش خداوند بخشنده را

فروزندهٔ جان رخشنده را

پدید آور مهر و اردیبهشت

نگارندهٔ چهر زیبا و زشت

جز او آفرین بر کسی کی نکوست

[...]

نفس شوم تو چاه تاریک است

راه شرع ارچه راست باریک است

عقل و علم آن چراغ و این روغن

به شب تیره راه از آن روشن

عشق پوینده مرکبی رهجو

[...]

چو شد مشاطه ی خورشید سوی برج حمل

عروس دهر محلی شد از حلی و حلل

زمین چو کان زمرد ز سبزه شد به قیاس

چمن چو معدن بسد زلاله شد به مثل

جبل چو رنگ شقایق چنانکه پنداری

[...]

ای رفیقان بشنوید این داستان

بشنوید این داستان از راستان

پادشاهی بود در ملک جهان

مالک الملک جهان و ملک جان

جمله شاهان غاشیه گردان او

[...]