ای صبا برگو به خاتون جنان اندر جنان با غم و آه و فغان

کی به جنت سرور و سر خیل خیرات حسان از جفای آسمان

شاه دین بی‌یاور است بی‌پناه و لشکر است

نور عینت با گلوی تشنه زیر خنجر است

شاه دین بی‌یاور است

[...]

ای اهل حرم علی اصغر

سیر آب شده ز آب آمد

ششماهه نازپرور من

آسوده ز اضطراب آمد

او را ز حرم به آه و افغان

[...]

امروز عاشوراست یا عید قربان است

کرب و بلا یکسر از خون گلستان است

ملک و ملک گریان ارض و سما لرزان

آدم به بی‌تابی عالم در افغان است

بن سعد کافر بسته چشم از راه بدنامی

[...]

چون شد به دشت کربلا آواره زینب

وقت اسیری با دل صد پاره زینب

در قتلگاه آورد رو بیچاره زینب

گفتا سر نعش حسین با شور و غوغا

ای نور عینم بی‌سر حسینم

[...]

ای خسرو بی‌سر ای باب گرامم

بردند ز کویت آخر سوی شامم

در شام غریبان دادند مقامم

تلخ است از این جور از بهر تو کامم

صیاد قضا بود عمری به کمینم

[...]

کوفیان آخر من لب تشنه مهمان شمایم

شهریار ملک یثرب تشنه کام کربلایم

من عزیز مصطفایم نور چشم مرتضایم

زاده خیرالنسایم کشته راه خدایم

زینت آغوش حیدر زیب دامان بتولم

[...]

رفتی ای جان پدر سوی سفر از بر صغرا

سوختی از شرر دوری خود پیکر صغرا

دارم امید به هر جا روی ای باب گرامی

که خدا کم نکند سایه تو از سر صغرا

مرو ای یاور صغرا به سفر از بر صفرا

[...]

ای نام تو زینت زبانها

احوال تو زیب داستانها

پرورده مهد دوش احمد

پیغمبر آخر زمان‌ها

بنمود خدا ترا به جنت

[...]

مرو ای جان برادر سوی میدان ز بر من

منما تیره چو شب روز بمد نظر من

مرو ای تاج سر من سوی میدان ز بر من

شه والا گهر من

یادگار پدر و مادر و جد من محزون

[...]

چون دید زینب شمر را به میدان

بر سینه شاهنشه شهیدان

بر سر زد و گفتا به آه و افغان

در نزد ابن سعد نامسلمان

ای ابن سعد این تشنه لب حسین است

[...]

ای کشته غلتان به خون ای علمدارم

بردی ز دل صبر و سکون ای علمدارم

ای زاده حیدر چه شد زور و بازویت

از چه ز زین گشتی نگون ای علمدارم

جان برادر حال من بی‌تو در هم شد

[...]

زد قاصد بزم عزا با قامت خم

از نو به عالم بیرق ماه محرم

لرزید از این ماتم به عالم عرش اعظم

پشت فلک گردید دو تا زین غصه و غم

وقت عزا شد ماتم به پا شد

[...]

چون به صف کرب و بلا بخت و هب یار شد

آمد و یار پسر احمد مختار شد

آخر کار پسر دختر خیرالانام

با پسر سعد لعین بسته به پیکار شد

چرخ پی ابتلا کوفت به کوس بلا

[...]

جان به قربان وفایت یا حبیب‌بن مظاهر

با سر از تن جدایت یا حبیب‌بن مظاهر

از سعادت سر به پای سبط پیغمبر نهادی

سر فدای خاک پایت یا حبیب‌بن مظاهر

طینت خاک تو را حق چون ز علیین سرشته

[...]

چون آل طاها از جور ایام

گشتند وارد در کشور شام

گفتا سکینه در محضر عام

ای خلق بی‌رحم ای قوم بدنام

نحن سبایا آل محمد

[...]

نیست ممکن که شود از دلی شاد فلک

بشنود چون ز غم قاسم داماد فلک

کاش می‌رفت پس از نوگل گلزار حسین

خرمن عشرت عالم همه بر باد فلک

از تو فریاد فلک داد و بیداد فلک

[...]

ای شمر دون بهر خدا صوابی

تر کن لب خشکم ز جرعه آبی

بر کودکانم در حرم بده گوش

کز تشنگی دارند اضطرابی

ای شمر باشد وقت امتحانت

[...]

داد که از رخ حسین شمر حیا نمی‌کند

تا نکشد دست ز دامنش رها نمی‌کند

کس نکشیده در جهان تیغ به روی میهمان

تشنه جدا سر کسی کس ز قفا نمی‌کند

خواهی اگر نظر کنی حوصله امام را

[...]

آمد مه غم بهر عزاداری زینب

شد موسم غمخواری بی‌یاری زینب

کو شیر خدا شاه نجف تا که بیاید

در کرب و بلا بهر هواداری زینب

فریاد که از ظلم یزید آن سگ میشوم

[...]

گفت شه تشنه لبان زیر تیغ

آب ز شمشیر مرا آرزوست

از پی پرواز سر کوی یار

پر ز پر تیر مرا آرزوست

کز غمت ای اکبر رعنا جوان

[...]