امیر گنه: مه سُورهْ قدْ، دال بییِهْ دالْ

رستمْ عشقِ خنهْ دَکتْ زالْ بَییِه زالْ

مَجنونْ صفتْ صحرا مَجمّه سالْ در سالْ

لمالم دلْ دارمه وُ زبُونْ بییِه لالْ

حَمْزه‌یِ ریکٰا سُورهْ قَدْ، نارنجِ خالْ

[...]

دُونا اُونِهْ که مَجْنِهْ زَمونه‌یِ چَمْ

نٰادوُنْ اونه که خِرْنِه زَمُونه‌یِ غَمْ

دلْ غَمْ نَخِرْ تُو، اینه زَمُونِه‌یِ چَمْ

بارِ هِجْرِهْ که قامِتِ چَرْخْ بُونِهْ خَمْ

آرزو دارمه تَنْ به ته تَنْ دپیچِمْ

[...]

امیر گنه: اینْ شهررِهْ چه کارْ بسازِمْ

ناکَردِه چَل رِهْ چٰارِهْ، ناچارْ بسازِمْ

گاهی به دِریو، گَهْ به کنارْبسازِمْ

اَلْقصّهْ به جُورِ روزگارْ بسازِمْ

گاهی سَرِ زِلْفْ، گَهْ به زُنّارْ بِسازِمْ

[...]

بُرو شووُ روز با هم جدا نووئیمْ

اَندی شوُ و روزْ اِنِهْ که ما نووئیمْ

در بندِ غَمِ بُورْدِهْ دنیا نووئیمْ

اَمروزرِهْ خِشْ‌دار، بلکه فردا نووئیمْ

به باغ ارچه گِلْ خِشْ نما نووئیمْ

[...]

امروز تو منه شاه و من ته درویشم

خارْ بُو دَکِفهْ آتشْ، ته ور بَورْیشِمْ

اتّا آرزو منزلْ هاکرد به هُوشِمْ

روزی وِنهْ ته چیرهْ‌رِهْ تاشُواشِمْ

کَمُونْ برفهْ، نَرگسهْ چِشْ، مه دِلِ شَمْ

[...]

هادَه دَمْ‌رِهْ مه دَمْ که نَمونِسْ مه دَمْ

یکدم خُودهٰا پِرْسْ که بَدِنْ دارمه بیٰ دَمْ

عیسی دَمِهْ ته دَمْ گَرْ به خاکْ دَمی دَمْ

بِدَمْ مِرْدِهْ‌رِهْ دَمْ، که دَمْ آورِهْ دَمْ

دَرْمِهْ کِشتی آسٰا به گردابِ ته غَمْ

[...]

رامْ بَوییهْ آهو که مه جٰا کِرْدِهْ رَمْ

رَمْ خردِهْ آهورِهْ، چُونْ بَئیرهْ آدِمْ؟

اگر که فلک یاری کِنِهْ یکی دَمْ،

اَزخِمِّ کَمِنْ، دوُست‌رِهْ بیُورمْ شه چَمْ

تا که سِخِنِ آدِمْ بَشْنُؤئه آدِمْ

[...]

ایْ بُورِهْ سوارْ! چَمْ بَزویی منه چَمْ

بَسونِ آهو رَمْ بکردی مجه رَمْ

اندمْ حالْپِرسُونْ که نیشتْ بوئِمْ راهِ دَمْ

دَراوُنْ راهِ سَرْ، دوستْ‌رِهْ بِیُورِمْ شه چَمْ

کَیْ بُو بوینمْ غَمْ به دِلْ مه بَوِّه کَمْ

[...]

الهی فلَک! سُو نَکنی به عٰالِمْ

وَلَهْ چَلْ به ته چَمْ نگرده یکی دَمْ

سی سالْ و نه سُو بِلِنْ بوّه منه چَمْ

فلک بَرِسِهْ، گِرْد بزنه یکی دَمْ

سی سٰال، دَئیمه، سی سالُ اَیی دَوُونِمْ

[...]

الهی تِرِهْ فَرخُندهْ فالْ بوینم

دایمْ منْ تره بختُ و اقبال بوینم

تره صد و بیست نوروز سال بوینم

سرخه گل پیونْ، دیمْ‌ره ته آلْ بوینم

الهی تنه دَشمن‌ره لٰال بوینم

[...]

منْ سُوته چَچی‌رِه چنِّ زنی به تارِمْ؟

انّه زنی که من کَلْهینِ بِوٰارِمْ

اگر تُو بَکِتْ یارِ دیگرْ من دارِمْ

گبر وُ اَرْمنی بُوئِمْ، خِدایی نارِمْ

دَکِتْمِهْ غَمْ‌خُونه یادْ آمُو جانانِمْ

[...]

شاهِ سَرْحدِّ هند و ختا و چین بُومْ،

شاهِ تُرکستونْ، روم و فرنگْ زمین بُومْ،

شاهِ گِلِه باغِ اِرَم گلچینْ بُومْ،

سکندر صفتْ، شاهِ همه زمین بُومْ،

گر شیرمَرْدی، افراسیاب چینْ بُومْ،

[...]

واخْ که دِلْ‌رِهْ کارها کرده یارِ پَیْغُومْ!

آهْ که تو ندایی بنده‌یِ دِلِ کُومْ!

آخْ که نَخِتِمهْ دوستِ کشْ یکی شُومْ!

واخْ که گِذِر باز دَرْ بُورْدِهْ‌ای مه دُومْ!

شه دِلْ‌رِهْ کُوترْ کِرْدْمِهْ رسیمه ته دُومْ

[...]

گِتی که تنه یارْمِهْ همیشکْ ته بُومْ

تنه دشمنِ دَرْ نَهَلِمْ یکی گُومْ

دَمی دوستْ نِئی وُ دشمنْ بی اَندی تُومْ

آخرْ هدایی مه دشمنِ دِلِ کُومْ

نرسمّه بمیرم کَسْ نَئیره مه نُومْ،

[...]

یاربْ بوینمْ دولتْ‌رِهْ منْ به ته کُومْ

ته روشنهْ روزْ هرگز نَوِّهْ رنگِ شُومْ

اونْ زَبُونْ لالْ بوکه بدیئیره ته نومْ

ته دشمن تهی‌دستْ دَکِفِهْ بلا دُومْ

تو شاهِ خجیرونی، خجیره ته نُومْ

[...]

سیم و زَرْرِهْ وارِنْ به چَلِ چَمُو چُونْ

وَهْمِنْ دستْ درازی هَکِرْدِهْ به ایروُنْ

زرّینْ سپر، دیمه بَزِه تا به سامونْ

چنونکه جوی ویهاره ماهِ تابُونْ

ای رویِ مییونْ چادرْ بزونه ایرونْ

[...]

ویهارْ درآموُ، عالمْ بوّییه روشِنْ

به کوه و صحرا، لالهْ رنگارنگْ جُوشِنْ

زمینْ اطلسِ سبزه رنگْ دارْنِهْ پُوشِنْ

مُنَقّشْ چه دیبا وُ شکوفه هُوشِنْ

چمن گِل خندونهْ، غنچهْ دَرْپُوشِنْ

[...]

کِجِهْ تا کِجِهْ گِرْدِنُ و بوئه سٰامون؟

مه دِدَستْ به دوُستِ گردنْ تا به دامُونْ

پیغوم که ته جا رسیمه روزگارونْ

تو شه خِشْ قراری، منْ ندارمه آروُنْ

اونکه پَرْدِهْ‌گاهْ، هرگز نیامو بیرونْ،

[...]

امیر گنه: سینه لَهَبْ دارمه بارونْ!

مَیْلِ شربتِ دوستِ لَبْ دارمه یارونْ!

راهِ سببْ‌سازی، سببْ دارمه یارونْ!

دستْ بئیته دوستْ‌ره طلبْ دارمه یارونْ!

کس نداره این‌حالْ که شَبْ دارمه یارونْ!

[...]

زینْگٰالِهْ دِلْ دارمه من،‌ای یارِهْ دارون!

کَمین کرده شه یارره بدامه تالُون

یارون و یرارونْ، همه یاره دارون!

یار با منْ جِدا بییّه ندارمه آرون

دَیْ بُوِرْدِهْ فِردا فِردائه، امروزْ شه دون!

[...]