امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۱
اَمْروزْ به صِبٰا دیمِهْ یکی پَریوَشْ،
وازَنْ دَسْ هانیتْ زوئه منه دِلا تَشْ
گِتْمِهْ مسّه چِشْ، سرخه طلای بیغَشْ!
ماهیمِهْ تنه دوُمْ دَکِتْمِهْ، کِنارْ کَشْ!
بدیمه اَمروزْ تازه نرگسْ پیُونْ چِشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۲
آزیرٰمِهْ تنه یٰاسِهْ، رَنجُورُ و بیهوشْ
ایلاچَشْ به گردْ اِشمِّهْ ته بُناگُوشْ
پُوستین سَمورْ، عاجِهْ گَرْدِنْ هینی دُوشْ
حَیروُنْمِهْ سَمورْ زنده نَووُنه ته دُوشْ
امیر گِنِهْ: تا (دا) مَحْشَرْ برآوری جُوشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۳
بَدیمه تنه چیرهْ وُ بُورْدِه مه هُوشْ
دِ مِشْکینْ کَمِنْرِهْ دَشْنّی بُناگُوشْ
آتَشِ وِصالْمهْ هر گه هٰا کِنِهْ جُوشْ
گِذِر کِمّه اون تَشْ که کَرْد بُو سیٰاوُوشْ
اُونْ کَسْ (بِر) کهه تنه حلقه دینگوئه مه گُوشْ،
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۴
نازنینْ به ته باغْ دَرِهْ مَنِهْ دِلْ داغْ
بِشْکفته گِلْ غُنچه نَچیمِهْ ته باغْ
اَنْدی تِمنّا دارمِهْ بَومْ تنه داغْ،
رخصتْ بَووُنه که مِنْ بییِمْ تنه باغْ
زَنْگِلْ دیمه، سیمِهْ بَدنْ، نرگِسهْ زاغْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۵
کَیْ دارمه تِماکه زاغْ بییِهْ به ته باغْ؟
مه سُوته دِلِ سَرْرِهْ دچینه سی داغْ؟
من ته بِلْبِلِ مَسْمِهْ، ته غنچهی باغْ
حَیْفِهْ بِلْبِلْ مَسْتْرِهْ غَنّی بَوّه زاغْ
زنگی وَ چه گُونْ دیمِهْ سییو تِری زاغْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۶
امیر گِنِهْ: مه مونگ وُ خورْ گوهِر صافْ
اَلِفْ قَدْ به ته وٰا مِجِمْ مونِنْدِ کٰافْ
هر کسْ که تنه مِهر وَرْزهْ وُ زَنِهْ لٰافْ
وی حَمْزه آسٰاشه سَرگِردوُنْ مِجِهْ قافْ
دوستِ قدْ الِفه، بِرفه مُونند کافْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۷
امیر گِنِهْ: که، دارمه هوایِ ته زِلْفْ
مِنْ مَجنونْ صفتْ مِجِمْ برایِ ته زِلْفْ
اونُ سرخه گِلِ غنچهْ سزایِ ته زِلْفْ
بَکُوشْتِهْ مِرِهْ جُور و جفای ته زِلْفْ
تا بَکِتْ به مه دِلْ حلقههای ته زِلْفْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۸
امیر گِنِهْ: مِشکینْ کَمِنْهای ته زِلْفْ
هزار گَنجِ قارونْ به فدایِ ته زِلْفْ!
مَجنونْ صفتْ سُودائیمه وایِ ته زِلْفْ
اوُنْ جانْ که خِدا دِنِهْ، فدایِ ته زِلْفْ
تو شاهِ خوبونی، مِنْ گِدایِ ته زِلْفْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۹
هزارْ خَمْ به خَمْ، چَمْ به چَمْ دارنه ته زِلْفْ
اژدر صفتْ، آتش به دَمْ دارنه ته زِلْفْ
یا سنبل باغِ اِرَمْ ته زِلْفْ
اَلْقِصّه، هزار پیچ و خَمْ دارنه ته زِلْفْ
مِرْغِ دِل به چین گِلَمْ دارنه ته زِلْفْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۰
کیجا تُو خجیری و خجیره ته وَنگْ
تو کوکِ مِجِشّْ کِنّی هِلٰالِهیِ رَنگْ
دَوِسّی شه آچّه گردنْرِهْ زَری زَنگْ
ریکا به دنبالْ زنّه شه سینهرِهْ سَنگْ
وِرازِنه ته هٰامِتِنْرِهْ کَرِهْ سَنگْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۱
امروزْ سرِ راه نیشتْ بیمه با دِلِ تنگْ
بدیمه یکی مَسّه چِشْ، دیمْ گِلی رنگْ
دیمْ رَنگ و دِهونْ تنگ و آوازْ بسی (به سی) چنگْ
کَیْ بُو گِلِهْ دیمْ کَشْ بَزِنِمْ تنگاتَنگْ
گَرمِ مِرْدِنه به هر که هوکشی ونگْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۲
چَنگی که نه شه چنگ ره نَواوَرِهْ چنگْ
از شِرم زِهره، سَرْ بزنه هزار چنگْ
نوازِننْ هرگه که دَرْ اَیْرِهْ آهنگْ
پَروین فَلِکْ هَمْ به تو آرْنه آهنگْ
تا ماهُ و خُور و فلکْ روشنْ کِنِنْ چنگْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۳
امیر گنه: هر روزْ، جنگَ ونه بو جنگْ
گرداگرد سَلومْ و صَلواتْ و سی ونگْ
چتری نَتْرکه مهْ دلْ، اَرْْسنْگ بُو سنگْ
مسّه چشْ زلازلْ، دُوستْ انهْ منه جنگْ
قبا دکردی دٰامنْ فَراخْ، مییونْ تنگ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۴
امیر گنه: مه دوستْ که مره کنه جنگ
دُوستِ جنگْ نواجشْ بُو، نُوومره ننگ
خوبونْ به شراب مَستنهْ، مُطْرِبون چنگ
منْ عاشقِ ته کار و کردارمهْ، خشْ خنگ
اُونْها کرده ته عشقْ به منه دِل تنگْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۵
مه دوستْ که سرهْ مجنّهْ کنّه هزارْغَنْگْ
چاچی کَمُون دارْنهْ، دستِ مییُون تنگْ
هَر دلْ که دیمٰاوه بَکنهْ بهْ آهنگْ
صَد خار خرْنهْاُون دلْ که کنهْ ویله وَنْگ
شُوکه دَکته منْ کمه شهْ ویله وَنگْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۶
گُلدستهْ! تنه دیمْ گل وُ تنه یارْگلْ
ته نومْ گلْ و ته کار گلْ و ته کردار گل
مُعجز که ته دارنی هَرْ پَلی هزارْ گلْ
بساتهْ خدا ته همه کارُبارْ گلْ
د تازه نَرْگسْ به شه کنارْگلْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۷
اُونْ مَحلّ استا اُو کردهْ آدِم گلْ
ته عشقْ ره ستّارْ بدائه به منه دلْ
بسُونِ هاروتْ (بندمه) چاهِ بابلْ
وَرْزْمَه تنه مهررهْ، ندارْمه حاصلْ
اتّا قٰایمْ خشْ، چین بُونه ته دسته گلْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۸
گیلونْ وَچهْ ره دیمه چَلْ گٰاردنی چَلْ
سرمه دَکرده شه چش، مَلْ گٰارْدنی مَلْ
ای کَشی اسا به چَلْ گاردنیینْ چَلْ
عشقِ تَشْ به مه سینه بَل گاردنی بَلْ
گاهی گته (بئو) رازْ، گاهی نشی سوی چَلْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۷۹
اِما به بغدادْ سَختْ دکتیم چَل وُ وَلْ
مییُون گِردابْ، سختْ بَسُوتمی تَشِ بَلْ
به عربْ «تعال» گنهْ، تُرک «بوریه» گَلْ
فلک وَلهْ بازو، وَلْ بگٰاردنهْ چَلْ
سوایی بنه، بشوردی دیم ره چونْ گلْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۸۰
کی دونّه که سخنِ کی راستهْ یا وَلْ؟
کی دونّه که مَجازْ کدومْ شورهْ یا تَل؟
کَمْ عَقْلْ (نادون) چه دُونّه سخنْ کدُومْ کَم و پر؟
کَرْ چه دُونّه که بلبلْ سروُنه یا لَلْ؟
منْ دُومّه که سخنْ کی راسْته یا وَلْ
[...]