امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۱
اَیْ حُوریوَشْ مِسْتِهْ چَشْ، آهویِ لٰارْ!
تِهْ ناوُکِ عِشْقْ هٰا کِرْدِهْ مِهْ دِلْرِهْ کٰارْ
مِهْ سَرْ سِتِمی سَنْگْ خِرْنِهْ روزی سیوارْ
جفاکَشْ همینْ مِنْمِهْ، تویی جِفٰاکاٰرْ
اَوی دُوسْ به گیتی اَرْدَووُ یکی وارْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۲
اَوی دُوسْ به گیتی بَسْ نِخارِهْ مِهْکٰارْ
کَتْمِهْ شووُ روز، دیمْ دکِتْ سُونِ ویمٰارْ
سُوزِّمِهْ، و تَشْ (آتِشْ) بُونه هَر روزی سیوٰارْ
مصاحبْ مِنِهْ دَرْدِهْ، اَنْدوُهِهْ تیمٰارْ
امیر گِنِهْ: هر کسْ که مِجی اَوی یٰارْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۳
نیشْتِمِهْ سَنْگِ سَرْ، دیمْ هٰاکِرْدْمِهْ بِهْ روُبارْ
دِلْرِهْ گِتْمِهْ کوئه ته نازنینْ یٰارْ؟
چِشْرِهْ گِتْمِهْ که بِوارْ زاریِ زارْ
ته یارِ دییِنْ بُونِهْ هَر سالْ یکی وارْ
یارْ تُو شِهْ (شی) رقیبْ داروُنِواشْ دلْازٰارْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۴
گِلْدَسْتِهْ! ته واسِّرْ سَرْگِردُونْمِهْ، آوارْ
سونِ دیو وُ دَدْ مِجِمِّهْ دامِنِ غٰارْ
به اینْ خُورِهْ چیرْ، آخر چه سُونِه مه کارْ؟
دَکِتْ به تنی (تِنِهْ) دَرْ، سُوجم تِهْ عِشْقِ نٰارْ
بَکِتْمِهْ شِنی مِلْک وُ مِقُومِ شِهْ (شی) یٰارْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۵
پِیْغومْ که ته جا رِسیمِهْ چُونِه ته کارْ؟
مِرِهْ سَرزَنِشْ کِرْدی، نوومه ته یارْ
مِرِهْ حدِّ اونْ نییِهْ که بَوومْ ته یارْ
تِهْ بَنْدوُمِهْ، وینِهْ بَرُوشْ، وینِهْ شِرْدارْ
امیر گِنِهْ: مِهْ مَسْتِهْ چِشْ بیبفایارْ!
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۶
سییُو چِشْ، سییُو بِرْفِهْ، سییُو مجیکْ مَسْ
سیف وُ گِلْ وُ وارِنْگْ هِرْ سِهْ تِهْ هَدیوسْ
مِنْ اوُنْ بُبْبُلامُونّمْ که باغْ بَوی مَسْ
بَدی اونْ نَدی، دِلْرِهْ هِدامه شِهْ دَسْ
چِشْ تازِهْ نَرْگِسْ مُونْدِنِهْ، باغْ بَوی مَسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۷
دُوسْ (رِهْ) دیمه هَرکَسْ (که) خِنِهْ بَوِرْدْ بتٰاوَسْ
زِلفْ (رِهْ) دیمِهْ پیچونْ به گِردِ عٰاشِقْ هٰاوَسْ
ته شَهلا چِشْ کِشْتُومِهْ، آهویِ مَسْ
آخِرْ عاشِقْ دِلْرِهْ نِدایی شِهْ دَسْ
اِسْکِنْدِرْ دِل وُ مَردی اَفْراسیابْرَسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۸
دِ تُرک و دِ جٰادوُ، دِبلابَوی مَسْ
دِ اَرْدَرْ منی راهِهْ کَمینِهْ مه قَسْ
تیر وُ پرَ و پیکانْ، هِپِرازنّی شَسْ
تُرکْ مَسّْ و کَمونْ دِنی اَدی تُرکِ دَسْ
تُرکِ مسّه، چاچی به دَسْ اینه مَهْ قَسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۴۹
نٰاکِرْدی مِنٰا یاری، چیرهٰا گِنی وَسْ؟
بِساتی مِرِهْ عاشقِ بیقرارْ، مَسّ
اِساکه تِنی دَسْ بَرسی به مه دَسْ،
اِنْداجِمِّهْ شاهِ کمرْ، دارمْ هٰاوِسْ
سَرْمَسَ وُ سُو آل مَسّ وُ جِنافه ته مَسّْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۰
بَدیمه یکی تازه جِووُنْ بِروُبِسْ
کَمونْ برفِهْ، جادوُ دِچِشْ، آهویِ مَسْ
تو پنجاهْ هزاری،ای جِووُنِ رُوبِسْ
کَیْ بُونه تِنی میرِهْ وَرزی به میدِسْ؟
دی شیمِهْ، پَری شیمه، اَمروبِروپَسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۱
دُوسْرِهْ شیرِ نازْ دیمه چِشمِ کنار مَسْ
اَدی شیرِ نردیمه تختِ سَرْ هُووَسْ
به مهْد اَندرونْ دیمه چِهْ سُورپییونْ خِسْ
دِ پنج و چاهارْ، دلْرِهْ بِدامه شِهْ دَسْ
خِشْ وینه دوستِ هر چش کنارْ شَسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۲
بِهِلْ تا بنالمْ بیدردْ سه دِل دَسْ
چِنوُنْ بنالمْ که نالهْ بِلْبِلْ مُسّْ
گرفتارِ یک جامِّه یکی گِلِ دَسْ
گِلْ به دلْ بلا بَییِهْ، بلا گِلِ دَسْ
اگر که دنی مال وُ ملک مه نَمونِسْ،
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۳
شینْ، شادْبومّه اُونْدَمْ که درآیی مه دُوسْ،
شه هر دِوَرِهْ زلفرِهْ پِهایی مه دُوسْ
سی چو خدنگِ تیرْرِهْ بِسایی مه دُوسْ
مه کِشْتِنِ وَرْ به سِرِهْ آیی مه دوُسْ
ص، صُورت خوبی بیآرایی مه دُوسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۴
قلندر صفت دَوِسْمِهْ شه تنْرِهْ پُوسْ
مِجْمِهْ دَرْ به دَرْ گمّه حق اللّهِ دوسْ
اگر که منه حالره بَدوُنی مه دُوسْ،
دِباله مِنِهْ سَرْینْ، دُو آجِهْ مه پُوسْ
پَرِسْتِشْ کِنی دَیْر و زنّار و ناقوسْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۵
گاهی مَسّهْ، گَهْ بیهوشْ، گٰهی مِنٰاهوشْ
هَردمْ توبهیِ حقّْ به دلْ مه کِنی جُوشْ
هَلی وُ پِشمالی دِشندی بُناگوشْ
ته نخجیرِمهْ، شِهْ کَمِنْ دَرْآوِرْمِهْ دُوشْ
مَطْلوبْ وینه که سَخُونْرِهْ هٰاکنی گُوشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۶
اَمْرُو دلبری آواز بییامُو مه گُوشْ
بیبنگُ و شرابْ، دَرْدَمْ بویمِهْ بیهوشْ
ته شَرْبِتِ لُورِهْ هرکی هٰاکنی نُوشْ
مِجی خِضْرآسٰا وُ مرگْ بَوّهْ فرامُوشْ
اونْ مِحالْ که ته غمْ بییّه مه هم آغوشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۷
کی گِتْ بو که وَرْفِ سَرْکَلِنْ آتشْ، وَشْ!
دَراییِنْ زنگی و دییِنْ آتشْرِهْ خِشْ!
مِنْ حَیْروُنِ ته چیرمهْ بالا سُوره وَشْ
نٰاوَرْف اوُ بُونه وُ ناکه میرِنه آتَشْ
دل سنگه منی،اُوچییِهْدارنه مه چِشْ؟
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۸
حیاتِه تِنِه نُومُ و نباته ته خِشْ
ویهارِهْ تنه دیم وُ پَئیزهْ ته کَشْ
ته دیمْ نقرهیِ پاکه، طلای بیغَشْ
ماهیمِه، تِنِهْ دُومْ دَکِتِمِهْ، کنارْکَشْ
منْ بمردِه روزُ تختْرِهْ شِنِهْ سِراکَشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۵۹
اَدی دَکِتِهْ تنه شییِنْ بیچارشْ
اَدی دَکِتِهْ مه دِلْرِهْ زار وُ نالِشْ
اَشری (اسری) که مه چِشْ کَلِنِهْ سونِ وارشْ،
تُو شونی، کِرِهْ کِنّی مِنِهْ اِسْپارِشْ؟
چی بُو (چیوا) بَمِرْد بُومْ شوی وصالْ تنه کَشْ
[...]
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتیها » شمارهٔ ۶۰
ته جا اَرْبه شیر و هیر بَووُ سوُرِوَشْ!
درامّه به شیر و هیر و گیرِ ما تِرِهْ کَشْ
اگر گِلْگُونْ آتِشْ بَوّه ته لُویِ خِشْ
دَرْاِمّه به آتِشْ وُ دِمِّهْ تَشْرِهْ خِشْ
اَوی تو دَکِتِهْ مه دِلْرِهْ آتَشْ وَشْ
[...]