چو سنجیدی به کین بار گران گرز

برآوردی به حمله مغز البرز

بهم دوست دستور و سالار مرز

همان ذره پرور، همین مهرورز

جمشید شید چهر و کیومرث گیو گرز

هوشنگ هوش و هنگ و فریبرز فرّ و برز

بیاورد آن بانوی مهر ورز

یکی جامه ی تنگ بی قدر وارز

سوم از باس و سورستار این مرز

که خوانیشان کدیور یا کشاورز

ببر راه دشمن ازین بوم و مرز

ز توپش مترس از نهیبش ملرز

کنم روز و شب یاد از آن بال و برز

کمند و کمان دشنه و تیغ و گرز

تن لاغر و خاک نادیده ورز

ندارد به نزد جهاندار ارز

به « گوش‌» اندرون گاوساله به مرز

ببند و بیاموز برگاو، ورز

چکا چاک شمشیر و پولاد گرز

بروی سر و سینه و یال و برز

بکوبید آن ناکسان را بگرز

نمانید بهر کسی یال و برز