چگونه است رخسارۀ این پسر

بیارید رویش به بیند پدر

شهنشاه چون دید روی پسر

ببوسید رویش گرفتش ببر

ز مصرو ز یونان و از باختر

بیارند فرهنگیان سربسر

ز شمشیر و گرز و زتیر و سپر

سواری و میدان گوی و هنر

ولیکن مبادا جز آهوی نر

بسازی به پیکان شکار دگر

لباس سفر باز کردی ببر

کجا عزم کردی تو جان پسر

بگفتند شاها بسمت شمال

چمن سبز و از گل زمین لاله زار

نشان کرد پهلوی آهوی نر

کشیدی کمان تیر آمد چو پر

خشایار چون دید تیری دگر

به پهلوی حیوان فرو برده سر

بگیریم هر دو دوال کمر

بکشتی گذاریم آنگاه سر

جوانان بکشتی نهادن سر

گرفتن هردو دوال کمر

بکشتی گرفتن نهاده است سر

جوانی گرفته است دور کمر

که امسال گفتم همی با پدر

سوی پارس خواهم نمایم سفر

مرا میل گشته است جان پدر

که امسال در پارس سازم سفر

نرانیم ما مهمان را ز در

اگر خود باین ره گذاریم سر

نهادند پس خود ها را بسر

ببستند شمشیر و گرز و سپر

نثارش نمودن از سیم و زر

فشاندند بر روی خودش گهر

سپس خوان نهادند شه را ببر

هم از کبک بریان و ماهی نر

بیا و تو بنشین بکرسی زر

دمی باش رویت ببیند پدر

ولی آمدم من بنزد پدر

دلم چون ز تنهائی آمد بسر