چو میروک را بال گردد هزار

برآرد پر از گردش روزگار

بکاوید کالاش را سر بسر

که داند که چه یافت زرّو گهر

برآرندۀ گرد گردان سپهر

[...]

که فرخ منوس آن شه دادگر

که بد پادشاه جهان سریسر

جدا ماند بیچاره از تاج و تخت

بدرویشی افتاد و شد شور بخت

سر تخت بختش برآمد بماه

[...]

چون بیامد بوعده بر سامند

آن کنیزک سبک زبام بلند

برسن سوی او فرود آمد

گفتی از جنبشش درود آمد

جان سامند را بلوس گرفت

[...]

فعل آلوده گوهر آلاید

از خم سر که سر که پالاید

هر کجا گوهری بدست بدیست

بدگهر نیک چون تواند زیست

بد ز بد گوهران پدید آید

[...]