... ز مردان بیش تر دارد سترگی

مهین بانوش خوانند از بزرگی

شمیرا نام دارد آن جهان گیر

شمیرا را مهین بانوست تفسیر

نشست خویش را در هر هوایی ...

... شکرلفظان لبش را نوش خوانند

ولیعهد مهین بانوش دانند

پری رویان کزان کشور امیرند ...

... بهشت است آن طرف وان لعتبان حور

مهین بانو که آن اقلیم دارد

بسی زینگونه زر و سیم دارد ...

... شبانگه سوی خدمت باز گردم

مهین بانو جوابش داد کای ماه

به جای مرکبی صد ملک در خواه ...

... به تن رنجه به دل رنجور مانده

به درگاه مهین بانو شبانگاه

شدند آن اختران بی طلعت ماه ...

... تک طیاره چون اندر ربودش

مهین بانو چو بشنید این سخن را

صلا در داد غم های کهن را ...

... پی شیرین برانیم اسب چون تیر

مهین بانو به رفتن میل ننمود

نه خود رفت و نه کس را نیز فرمود ...

... ز موقان سوی باخرزان گذر کرد

مهین بانو چو زین حالت خبر یافت

به خدمت کردن شاهانه بشتافت ...

... مبادت درد سر زین میهمانی

مهین بانو چو دید آن دل نوازی

ز خدمت داد خود را سرفرازی ...

... به حاجت خواستن بی رفع شد یار

مهین بانو زمین بوسید و بر جست

به خسرو گفت ما را حاجتی هست ...

... گرفتند از حوالی هر کسی جای

مهین بانو به درگاه جهان گیر

نکرد از شرط خدمت هیچ تقصیر ...

... به عشرت بود روزی باده در دست

مهین بانو درآمد شاد و بنشست

ملک تشریف خاص خویش دادش ...

... بسان مرغ در پروازش آرد

مهین بانو چو کرد این قصه را گوش

فروماند از سخن بی صبر و بی هوش ...

... فرود آوردش از گل گون رهوار

به گل زار مهین بانو دگر بار

چمن را سرو داد و روضه را حور ...

... جهانی وقف آتش خانه کردند

مهین بانو نشاید گفت چون بود

که از شادی ز شادروان برون بود ...

... ز مهمان بردن شاهش خبر داد

مهین بانو چو از کار آگهی یافت

بر اسباب غرض شاهنشهی یافت ...

... کی آلوده شود در دامن خاک

مهین بانو که پاکی در گهر داشت

ز حال خسرو و شیرین خبر داشت ...

... ز بس خواری شده با خاک ره راست

به درگاه مهین بانو گذر کرد

ز کار شاه بانو را خبر کرد ...

مهین بانو دلش دادی شب و روز

بدان تا نشکند ماه دل افروز ...

... بسازد گاه با گل گاه با خار

جهان دار مهین خورشید آفاق

که زد بر فرق هفت اورنگ شش طاق ...

... به آن آه پسین کز عرش پیش است

بدان نام مهین کز شرح بیش است

که رحمی بر دل پرخونم آور ...

... دلیران رخت در صحرا کشیدند

برون آمد مهین شهسواران

پیاده در رکابش تاجداران ...

... پس آنگه داد با تشریف و منشور

همه ملک مهین بانو به شاپور

چو آمد دولت شاپور در کار ...

... دادگری مصلحت اندیشه ای ست

رستن از این قوم مهین پیشه ای ست

شهر و سپه را چو شوی نیک خواه ...