... بدسکال ملک او روزی ازو اندیشه کرد

دیده در چشمش خسک شد سوی بر تن ذوالفقار

حاسدان و دشمنان را از نهیب و هیبتش ...

... به جای بنفشه عنان گیرد او

به جای قدح قبضه ذوالفقار

تو خود آزمودستی او را بسی ...

... هر کجا هستند بد خواهان او را بر نهیب

رگ بتن در سلسله و مغز در سر ذوالفقار

خدمت او گیر ار ایدون افتخارات آرزوست ...

... اگر طعنه زند قدش بسر و جویبار اندر

چرا رخنه کند غمزه ش بتیغ ذوالفقار اندر

شکسته زلف مشک افشان بگرد روی یار اندر ...

... همت تو ملطفت را همچو شایح را رواج

خانۀ تو مملکت را همچو دین را ذوالفقار

با وجود این نشانیها بآواز بلند ...

... من عاجزم از جهان و دشمن بسیار

ای صاحب ذوالفقار وقت مددست

... درهای امید بر رخم بسته شده

ای صاحب ذوالفقار و قنبر فتحی

... بروز معرکه با دشمن خدای علی

به ذوالفقار نکرد آنچه او کند به قصب

گهی که علم افادت کند سجود کند ...

... اسلام را بمنزلت حیدر است

شمشیر او بمنزلت ذوالفقار

مردان مرد گیر و شیران نر ...

... افسر زرین فرستد آفتاب از بهر تو

همچنان کز آسمان آمد علی را ذوالفقار

کردگار از ملک گیتی بی نیازست ای ملک ...

... با صد هزار فضل که دارد مبارزیست

چونان که خون شیر خورد ذوالفقار او

ده ساله یا دوازده ساله فزون نبود ...

... دیگ در قصر او بزرگ طغار است

پیش عدوخوار ذوالفقار خداوند

شخص عدو روز گیر و دار خیار است ...

... هیچ کس انباز و یار احمد مختار نیست

همچنان در قهر جباران به تیغ ذوالفقار

هیچ کس انباز و یار حیدر کرار نیست

اصل اسلام این دو چیز آمد قران و ذوالفقار

نه مسلمان و نه مشرک را درین پیکار نیست ...

... نصر و تایید سوی حضرت او بر سفر است

ذوالفقار آنکه به دست پدرش بود کنون

به کف اوست ازیرا پسر آن پدر است ...

... دو بنیاد دین متین محمد

که استاد با ذوالفقار مجرد

به هر حربگه بر یمین محمد ...

... علم دل تیره را فروغ دهد

کند زبان را چو ذوالفقار کند

جانش از آزار آن جهان برهد ...

... عمرو و عنتر به سر تیغش خاسی و حسیر

ذوالفقار ایزد سوی که فرستاد به بدر

زن و فرزند که را بود چو زهرا و شبیر ...

... او آیت پیمبر ما بود روز حرب

از ذوالفقار بود و ز صمصام آیتش

گنج خدای بود رسول و ز خلق او ...

... بر گردن تو یوغ من است و سپار من

من مرد ذوالفقارم و تو مرد دره ای

دره کجا بس آید با ذوالفقار من

زی ذوالفقارم آمد سیصد هزار تو

زی دره نامده است یکی از هزار من ...

... پرمیوه دار دانا درهای او حکیمان

دیوار او ز حکمت وز ذوالفقار پرچین

وانگه چهار تن را در باغ خویش بنشاند ...