مجلس امشب از فروغ لاله رویان روشن است

بی خبر هر سو که می غلطد نگاهم گلشن است ...

... در جنون پهلو تهی از سنگ طفلان کردن است

باده روشن کشیدن در کنار لاله زار

شمع روشن بر سر خاک شهیدان کردن است ...

... صایب از بس همت من سربلند افتاده است

لاله خورشید ننگ طرف دستار من است

آن که داغ لاله زار از روی آتشناک اوست

سینه ما چاک چاک از غمزه بیباک اوست ...

... آفتابی کز شفق رخسار در خون شسته است

داغ ناخن خورده ای از لاله زار حسن اوست

شب که هر تارش به آشوب دگر آبستن است ...

... جان ما با آن قد رعنا به هم پیوسته است

در جگرگاه زمین یک لاله بی داغ نیست

دل سیاهی با می حمرا به هم پیوسته است ...

هر که از داغ تو در دل لاله زاری داشته است

در دل آتش مهیا نوبهاری داشته است ...

... تیغ خوبان طرفه آب خوشگواری داشته است

لاله ای بوده است کز خاکش برآورده است سر

عاشقان بی کس اگر شمع مزاری داشته است ...

... غنچه را مینا ز زور باده بر سنگ آمده است

از سیه مستی ز دست لاله جام افتاده است

قمریان را گرچه طوق بندگی بر گردن است ...

سیل در بنیاد تقوی از بهار افتاده است

توبه را آتش به جان از لاله زار افتاده است

تا ز سیر گلشن آن سرو خرامان پا کشید ...

... در بیابانی که این مجنون به دور افتاده است

تا که دیگر در خمار افتاده کز هر لاله ای

هر طرف پیمانه ای پر خون به دور افتاده است ...

... تاک از یک آستین صد دست بیرون کرده است

آنچه در دامان کهسارست صایب لاله نیست

سنگ را محرومی فرهاد دلخون کرده است

... ورنه این جامی که می بینی سر جم خورده است

کعبه در خون غزالان همچو داغ لاله است

تا صف مژگان خونریز تو بر هم خورده است ...

... در زمان قامت او سرو ناموزون شده است

همچو داغ لاله چسبیده است صایب بر جگر

آه ما از بس که نومید از در گردون شده است

... در حریم باغ خاری بی گل بی خار نیست

جوش خون لاله تا مژگان دیوار آمده است

بس که مرغان چمن بدمستی از حد می برند ...

... صد هزاران اختر مسعود سیار آمده است

از فروغ لاله و گل گشته یک چشم پر آب

هر که چون شبنم به سیر باغ و گلزار آمده است ...

... کان لعل از هر رگ سنگی پدیدار آمده است

از هجوم لاله و گل بر سر دیوار خار

چون زبان مار زنهاری به زنهار آمده است ...

... هر سر خاری خدنگ جان شکاری بوده است

لاله کز خون جگر امروز ساغر می زند

بر سریر کامرانی تاجداری بوده است ...

... در دل پر خون عاشق چون فغان پیچیده است

داغ دست الفت از دامان برگ لاله داشت

در سر ما دود سودا همچنان پیچیده است ...

... مصرع زنجیر ما سوداییان پیچیده است

لاله رخساری که ما را غوطه در خون داده است

غنچه از دلبستگان یک زبان پیچیده است ...

... ماتم و سور جهان صایب به هم آمیخته است

صاف و درد این چمن چون لاله یک پیمانه است

... ماتم و سور جهان با یکدگر آمیخته است

صاف و درد این چمن چون لاله یک پیمانه است

نیست در فکر گلستان بلبل بی درد ما ...

... سنگ اگر در مرگ عاشق خون نمی گرید چرا

بیستون از لاله نخل ماتم فرهاد بست

رشته بی تابی غیرت اگر باشد رسا ...

... در به روی آفتاب این روزن مسدود بست

مستی غفلت نمی خواهد شراب لاله رنگ

تا به کی خواهی حنا بر پای خواب آلود بست ...