... هزار بار بخون گشتم و نشد که دمی

گرفته دست تو در لاله زار گشت کنم

چه می دهی به چمنم ره نه آن دلست مرا ...

... به یاد قد و رخسار و خط سبزت عجب نبود

که سرو و لاله از خاکم برآید سبزه و گل هم

شهید عشق را چون بر سر آید سایه تیغت ...

... تمنا گرچه آخر زردرویی بار می آرد

برای لاله رویان چهره کاهی می توان کردن

درین محفل که هر ساعت بود طوفان صد توبه ...

به سوی درد از گلشن افلاک می آید برون

لاله دلسوز و گل آتشناک می آید برون

کشته تیغ محبت را به جای برگ سبز ...

... اکنون که خاست نغمه ی بلبل ز شاخ گل

در جام لاله گون می چون چشم زاغ کن

دود چراغ مدرسه تا چند ای فقیه ...

لاله عطر آمیز و گل مشکین نفس خواهد شدن

بلابلانرا دیدن بستان هوس خواهد شدن ...

... بستان پیاله یی و علاج دماغ کن

از جام لاله مستم و از بوی گل خراب

باور نمی کنی سخنم گشت باغ کن ...

شکفت لاله توهم عطر در شراب افشان

بجام ریز می لعل و گل دراب افشان ...

بهارست ای سرشک دیده من رو به صحرا کن

برای لاله رویان برگ سبزی چند پیدا کن

قبای نیلگون پوشیده چون سوی چمن آیی ...

... جدا زان شاخ گل شب چون نهم بر خوابگه پهلو

تو ای نازک بدن از لاله و گل ساز جای خود

که می سوزد مرا از خاک گلخن ته بته پهلو ...

خال بنفشه گون برخ آتشین منه

بر برگ لاله نافه ی تر اینچنین منه

مرغ خرد مقید دام بلا مساز ...

رسید از سفر آن ماه و چهره تاب گرفته

چو برگ لاله رخش رنگ آفتاب گرفته

عرق روان ز بناگوش چون گلش بگریبان ...

... بیدار خوشترست ولی فتنه خفته به

ما خاک گلخنیم تویی لاله ی چمن

خاشاک گلخن از چمن لاله رفته به

مگشا بعشوه غنچه ی خندان بروی غیر ...

... پیمانه ی ما بر سر بازار شکسته

چون برگ گل و لاله روان گشت ببستان

جام طرب ما که بگلزار شکسته ...

... چه رنگ و بوست که دیگر ز دیدنش داغم

به خون کیست کزینگونه لاله گون شده ای

چنان به گریه من خنده می زنی که مگر ...

... گو بگیرد بر سرم چون کاسه مجنون شکن

گر به دستم بی تو جام لاله گون بیند کسی

در گمان افتد که آیا کوهکن چون زنده شد ...

چنان شد گریه من در فراق لاله رخساری

که چندین چشمه خون سر زد از هر طرف گلزاری ...

ای به کرشمه هر زمان گلبن باغ دیگری

من شده کوه درد و تو لاله راغ دیگری

سوز تو در دل حزین چون نگرم به نیکوان ...

... که نقل زعفرانی در می گلگونم افگندی

هنوزت سبزه از گلبرگ و مشک از لاله پیدا نیست

به زنجیر جنون بی نسخه افسونم افگندی ...

... گل این وفا ندارد و گلزار این صفا

ای لاله ی غریب ز صحرای کیستی

حالا ز غنچه ی دل ما باز کن گلی ...