... که شیخ خانقه این نکته ها دگر سان گفت

از آن به لاله دلم خون شده درونم سوخت

که درد خون دل و رنج داغ هجران گفت ...

... پی هلاک حریفان ز حله دختر رز

نموده هر طرف از لاله رنگ خارا موج

شبی که بود برش غیر مردم از غیرت ...

... یعنی اول می چو بگرفتند شوخان چمن

لاله از یاقوت و نرگس نیز از زر جام صبح

باده گلرنگ را در جام چون خورشید نوش ...

بود گرچه جام می لاله گون تلخ

ولی جام هجرست از وی فزون تلخ ...

... کو کله کج نه به مستی هر که در وقت صبوح

لاله سان در جام یاقونی می احمر کشید

زیبدش در باغ رعنایی نمودن هرگه او ...

... اشک خون پیدا برویم راند وان کاندر دلش

از فراق لاله رویی داغ پنهانی بود

زو جدا گشتم ندانستم که از بی طاقتی ...

... شهید عشق تو از خاک چون برآرد سر

چو لاله غرق می و داغ بر کفن باشد

ز روضه دیر مغان آرزو کنم در حشر ...

... که بیحساب تر از من دو صد هزارانند

به حسن لاله رخان شباب بین ای چشم

که پنجروزه چو گلهای نو بهارانند ...

... بود دیوانه ای خاکتر آلود

نباشد لاله زار اندر بهاران

کز اشک خونینم دشت و در آلود ...

... در دیر به می خرقه زهدش مگر آلود

فانی طرف دشت فنا لاله ستانیست

کان دشت ز خون دل ما سربسر آلود

... که گشت باعث می خوردنم هوای بهار

سپه کشید سوی باغ و بین به لاله که شد

به میل و شقه یاقوت گون لوای بهار ...

... عذر آن را روزها اندر سر ساغر کنم

خواهم از داغ جفا وز زخم گردون لاله وار

خاک و خون بر سر کنم وز خاک و خون سر بر کنم ...

... جلوه گر در نظرت شعله جان سوز چنان

فانیا لاله صفت غرقه به خون رو که بسی است

هر طرف چون تو در این بادیه خونین کفنان

... در طور فقر نو کن آیین کامکاران

باد از مسیح دم زد لاله به که علم زد

خوش باد کو قدم زد آنسو به خیل یاران ...

... تا نگردد رنجه خاک آن چمن در پای او

با قبای لاله گون در جلوه شد گویا که آب

خورده در جوی جگر نخل قد رعنای او ...

... از خون که بهر سو شده چون سیل روانه

صحرای وغا کرده عیان لاله ستان را

منقارصفت کرده ز زهر گوشه دهن باز ...

... رسد برگ و نوا محزون دلان بیت الاحزان را

نهد هر لاله کوهی پر آتش عنبر سوده

فرو پوشد به کسب عطر بر کوه ابر دامان را

دهان غنچه را دندان و تاج لاله را زیور

چو می یابد ازان در پاش سازند ابر نیسان را ...

... ز شاهدان ریاحین به گلشن دنیا

فروخت گل چو جوانان لاله رخ عارض

کشید سرو چو خوبان نخل قد بالا ...

... دورنگی گل رعنا پدید شد به خزان

چو ساختی قلقلی لاله خطایی را

دلیل آنکه دور گیست کار گلشن دهر ...

... که از برای حمل گشت ساحتش مرعا

دگر یکی به گل و لاله مرغزار نزه

که ثور چرخ خرامد در او ز بهر چرا ...

... ز تاب کوثر می ساقیان بزم جاهت را

هزاران گل برخ چون لاله زار باغ رضوانی

نمیدانم چه شد با آنکه حق لا تقربا فرمود ...

... می کند یاد خال مشکینش

لاله داغدار می گرید

صبح و شام از غم رخ و زلفش ...