گنجور

 
صائب تبریزی

آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد

مستمندان ترا ذوق جگرنوشی داد

لب فرو بستنم از ناله ز بی دردی نیست

نفس سوخته ام سرمه خاموشی داد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode