گنجور

 
رشحه

تو آن شهریاری که از آستینت

کشد بر سر خویش خورشید معجر

چو از خون گردان و از گرد میدان

شود دشت دریا شود بحر چون بر

فلک گردد از نوک رمحت مشبک

زمین گردد از نعل رخشت مجدر

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode