طوبیٰ قَدّهْ مه دوست و عقیقهْ لوئه

سو آلْ خورهْ، دیمْ مُونگِ چهارْدَهْ شوئه

دْ تا مَستهْ آهو گلهْ باغْ به خوئه

اُونْته چشهْ که مه کشتنْ وَرْ، سییوئهْ

ته لو و دهُونْ، جایْ ظلماتِ اُوئهْ

هر کسْ که تنه عشقْ نَرْسیهْ، کُوئهْ؟

ایْ بدیمهْ مه جان و دلْ ته گروئهْ

عاشقْ، سَر وُ مالْ، هَر چی دارنهْ به تُوئهْ

خاء، خشبوئهْ بویِ عرقْ ته، گلُوئهْ

عاشقْ، سَر وُ مالْ، هَر چی دارنهْ به تُوئهْ

را، رجائی خَشْ دارمه، دیمْ ته تیهوئهْ

دالْ، دایمْ منه جانْ دْ خِش گرُوئهْ

یوسفْ بدنهْ مه یارْ، عقیقهْ لُوئه

شیرینْ زوُونهْ دوستْ و براتهْ لوئهْ

لیلی‌وَشْ، من هم‌دمِ روز و شوئهْ

دْ بالْ به سرین و نَرگسْ مه کَشْ خُوئهْ