منْ سُوته چَچی‌رِه چنِّ زنی به تارِمْ؟
انّه زنی که من کَلْهینِ بِوٰارِمْ
اگر تُو بَکِتْ یارِ دیگرْ من دارِمْ
گبر وُ اَرْمنی بُوئِمْ، خِدایی نارِمْ
دَکِتْمِهْ غَمْ‌خُونه یادْ آمُو جانانِمْ
دَرْ بُوِرْدِهْ هَمونْ غَمْ که دِلْ بی لَمالَم
کَمُونْ ابروُ، کانِ نمِکْ، مه دِلْ شَمْ!
نَدمّه تنه می‌رِهْ تِمُومِ عٰالِمْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
من هیزم نیم‌سوخته را، تا چند به اجاق می‌کوبی؟ / آن‌قدر می‌کوبی که خاکستر از من ببارد
اگر به جز تو یار دیگری داشته باشم / گبر و ارمنی باشم و خدایی نداشته باشم
خانه‌ی غم فرو افتادم، جانانم به یادم آمد / همان غم که در دلم انباشته بود، تهی شد (بیرون رفت)
ای ابروکمان،ای کان نمک و‌ای شمع فروزان دل من! / موی تو را به عالمی نمی‌فروشم
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.