اَدی دَکِتِهْ تنه شییِنْ بیچارشْ
اَدی دَکِتِهْ مه دِلْ‌رِهْ زار وُ نالِشْ
اَشری (اسری) که مه چِشْ کَلِنِهْ سونِ وارشْ،
تُو شونی، کِرِهْ کِنّی مِنِهْ اِسْپارِشْ؟
چی بُو (چیوا) بَمِرْد بُومْ شوی وصالْ تنه کَشْ
چی بُو (چیوا) ندیووُمْ روزِ فراق‌رِهْ شه چِشْ؟
دِ وارنْگْ‌رِهْ ته هرگَهْ دَئیرِ مٰا کَشْ،
درازْ کِنِّهْ عُمْرْرِهْ دُوسْ دِلُوی خِشْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
باز هم با رفتن تو بی‌چارگی جانم را فراگرفت / باز هم زاری و ناله بر دلم افتاد (نالیدن زار دلم را فراگرفت)
اشکی که از دیدگانم مانند باران فرو می‌ریزد، / تو که می‌روی مرا به چه کسی می‌سپاری؟
چه می‌شد که نزد تو می‌مردم؟ / چه می‌شد که روز فراق تو را به چشم خویش نمی‌دیدم؟
هر گاه که دو بادرنگ تو را در آغوش بگیرم، / دو بوسه از لب تو، عمر مرا دراز می‌کند
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.