سییُو چِشْ، سییُو بِرْفِهْ، سییُو مجیکْ مَسْ
سیف وُ گِلْ وُ وارِنْگْ هِرْ سِهْ تِهْ هَدیوسْ
مِنْ اوُنْ بُبْبُلامُونّمْ که باغْ بَوی مَسْ
بَدی اونْ نَدی، دِلْ‌رِهْ هِدامه شِهْ دَسْ
چِشْ تازِهْ نَرْگِسْ مُونْدِنِهْ، باغْ بَوی مَسْ
بِرْفِهْ دیمِهْ قُوس، وُ قَمِرْ چیرْ هَدیوَسْ
امیر گِنِهْ: مِهْ جانْ به تِنِهْ هر چی هَسْ
خِشْ تیری مُحبِّتْ بَخِرْدیمِهْ ته شَسْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
چشم سیاه، ابروی مشکین و مژگان سیاه، (همه) مستند / سیب و گل و بادرنگ هر سه را به خود بسته‌ای
من به آن بلبل مانندم که در باغ گل مست شده باشد / دیدی که آن‌ها را ندیده، دل را از دست دادم
چشم تو چون تازه نرگسی است که در باغ روییده باشد / ابرویت را کمانی و چهره‌ات را دیدم که مانند ماه است
امیر می‌گوید: جان من هر چه که هست فدای تو باد / چه خوش تیر محبت را از شست تو خوردم
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آن‌ها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.