ها نَپرسنی حالْ ره مه دیر بسوتی
دُونّی دَرْدِ مهرْ دْکاشتْ‌ای غم اَندُوتی
دلْ با تو هزارْ غمْ خرنهْ، سَهلْ بَئیتی (بئو تی)
پنهُونْ نَکردی، قَولْ به رقیبْ بَئوتی
هٰا دونستیمی که قولِ درُو گُوتی
گرونْ بَخری دُوستْ ره اَرزونْ بَروتی
سخنِ هر کَسونْ دارْنه بوی خوتی
همیشه تنه عَیبْ گتمهْ به رُوتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حالِ من دیر سوخته را نمی‌پرسی / درد مهر کاشته را می‌دانی، ولی باز هم بدان غم می‌اندوزی
دل من هزار غم تو را می‌خورد، آن‌را آسان گرفتی / ولی راز ما را پنهان نکردی و قول و قرار ما را با رقیب افشا کردی
می‌دانستیم که به دروغ سخن می‌گفتی / و دوست گران‌بها (خریده) را ارزان فروخته‌ای
سخن هر کس بوی خودش را دارد (به سود خودش است) / همواره عیب تو را روبه‌رو می‌گفتم
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.