ای دَخْنهْ آهو، وَرهْ رهْ وَرْ گیرهْ
مشکِ تَر وُ کٰافُورْ ره برابر گیره
شقایقْ خُوشهْ پاره حنٰا بئیره
زَمُونهْ جوُونی ره آیی سَرْ گیره
خال و خَطْ خجیره، ته خجیرهْ چیره
این شَهرْ پرْکَسْ ته خال و خَطّ وَرْ میره
هر که زندگانی کنهْ وا نَخچیره
وی باغه کنارْ چَرهْ، نَخچیرْ ره گیره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
باز آهو، زائوی ده روزه، برّه را دربرگرفته / مشک تازه و کافور را برابر هم نهاده
شقایق پای خود را حنا بسته / و زمانه بار دیگر جوانی را از سر گرفته است (بهار شد)
ای زیباچهره، خط و خال تو زیباست / و کسان بسیاری در این شهر برای‌زیبایی خط و خال تو جان می‌سپارند
هر کس برای شکار زندگی کند / در کنار باغ می‌چَرَد و شکار را گرفتار می‌کند
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.