امیر گنه: منْ تیرْ بَخردْ ته چشمُونه
زَخْمی ره دْخشْ وسّهْ تنه لبونه
لُو زمزمهْ، دَندونْ دُرّه ته دهُونه
ته دیمِ یکی خشْ ارْزنه دْجهُونه
به خَرجْ و خراجِ ملْکِ مازرُونه
هنْدِ باج و ایرون و دیگر تورونه
اندی شَرْ خورْ تاونهْ آسْمُونه
نه اِرْزه یکی گُوشه‌یِ ته چشُونه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر می‌گوید: من از چشمان تو تیر خورده‌ام / زخمی را دو بوسه از لبان تو می‌بایست
لب تو زمزم و دندان دهان تو دُرّ است / یک بوسه از رخ تو، به دو جهان می‌ارزد
(ارزش بوسه از تو) برابر هزینه و مالیات سرزمین مازندران است / و برابر باج هندوستان و ایران و توران است
آن اندازه از جهان را (تمام جهان) که خورشید می‌تابد / به گوشه‌ای از چشمان تو نمی‌ارزد
برگردان به نظم
گفتا امیر: خوردم، تیر از دو دیدگانت
داروی زخم باید بوسی دو از لبانت
لب زمزم است و دندان، دُرّ است در دهانت
حدّ دو گیتی ارزد، یک بوسه از رخانت
هر بوسه تو ارزد باج و خراج مازند
ایران و هند و توران، زان چهر مهربانت
زان راه دور خورشید کو نور می‌فشاند
بر گوشه‌ای نیرزد از نور دیدگانت
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.